Voor mij de beste "Aebi" tot nu toe...

Belinda Aebi heeft ondertussen al 7 thrillers op haar naam staan: Dubbelspel, Het geluid van stilte, Het containermeisje, Darkroom, Zigeunerbloed, Nepvlees en dan Blow-up. Ik heb er 6 van gelezen.

Saskia, een fotografe, en Ruben staan in een uitkijkhut en zijn getuigen van een vluchtmisdrijf. Saskia neemt foto's en heeft het ultieme bewijs op haar geheugenkaart staan. Een toevallige passante belt de hulpdiensten en de politie. Het team van Maud Gelderman wordt op de zaak gezet. Toch is het niet zo simpel om de dader te pakken, want de geheugenkaart, mét de bewijzen, is niet te vinden. Waar is Saskia? En wie heeft dit op zijn/haar geweten?

Het boek is onderverdeeld in korte hoofdstukken, wat ik enorm fijn vind om te lezen. De vlotheid zit erin en je wilt telkens meer-en-meer-en-meer, waardoor het boek zo uit is.

De ontknoping volgt niet helemaal op het einde. Belinda Aebi heeft er namelijk voor gekozen om o.a. een Twee jaar later-hoofdstuk te schrijven, wat ik ook positief vond. Zo neem je niet al te bruusk afscheid van de personages.

Het verhaal is goed opgebouwd. Als lezer krijg je beetje bij beetje de waarheid te lezen. De personages zijn ook goed opgebouwd. Ze zijn levensecht en niet ofwel slecht ofwel goed. Elk personage heeft een menselijke kant, zowel in negatieve als positieve zin.

De vorige boeken van Belinda Aebi vond ik goed, maar ook niet meer dan dat. Enkel Het containermeisje sprong eruit. Maar Blow-up heeft dit boek van de troon gestoten, want ik vind Blow-up nog beter.