Nog beter dan "De kraamhulp"!

In "Lieve mama" wordt er met twee verhaallijnen gewerkt die uiteindelijk samenkomen.
Eerst heb je het gezin Möhring, bestaande uit vader Werner, moeder Helen en de drie kinderen Sara, Thom en Emma. Vader Werner is zaakvoerder van een keten van restaurants, moeder Helen is verpleegkundige. Daarnaast heb je Ralf en Brian. Ralf laat zich meeslepen door Brian om een overval te plegen op de woning van Werner en Helen. Het scenario verloopt niet helemaal volgens plan en er ontpopt zich een regelrecht drama... Dit drama krijgt nog een onaangenaam staartje dat de lezer niet verwacht...

Het verhaal is onderverdeeld in een tiental dagen. Elke dag is nog eens onderverdeeld in heel kleine hoofdstukjes, afwisselend in de twee verhaallijnen. Deze afwisseling bouwt de spanning ook echt op, want in beide verhaallijnen gebeuren er spannende dingen. Doorheen het boek nemen de verhaallijnen nog onverwachtse wendingen en wanneer je dacht dat je het weet hoe de vork in de steel zit, komt daar de andere wending. Je zit precies voor de eerste keer in "De vliegende Hollander" in de Efteling. Je weet niet wat er gaat komen. Helemaal op het einde is er ook een epiloog, waarmee het verhaal afgerond wordt. Esther Verhoef kiest niet voor expliciete taal en laat de lezer zelf bedenken wat er gebeurd zou kunnen zijn. Niettemin, als je het boek hebt gelezen, kan je zelf wel bedenken wat er gebeurd zou kunnen zijn.

De schrijfstijl van Esther Verhoef is gemakkelijk en toegankelijk voor een breed publiek. Ik merkte zelfs een verschil in de verhaallijnen op. De verhaallijn rond "de jeugd" (Ralf en Brian) is iets jeugdiger geschreven dan de verhaallijn rond het gezin Möhring.

"Lieve mama" is een knap geschreven verhaal. De korte hoofdstukken zijn een enorm pluspunt en mede door de afwisseling in de verhaallijnen, zit er een enorme vaart in. "Lieve mama" leest als een trein! Ik vond "Lieve mama" zelfs iets beter dan "De kraamhulp" en mag wat mij betreft ook verfilmd worden.