We need diverse books!

Parker Grant is blind, maar dat weerhoudt haar er niet van om elke ochtend te gaan hardlopen! Parker heeft het voor elkaar gekregen om, ondanks haar blindheid, zo normaal mogelijk te leven.
Haar leven staat echter op zijn kop als haar vader overlijdt en haar tante met man en kinderen bij Parker gaan wonen. En dat is nog niet alles… Scott - de jongen die ooit haar beste vriend was, maar nu uit Parkers leven verbannen is - duikt weer op…

Het verhaal wordt volledig verteld vanuit Parker in de ik-vorm. De lezer is dus ook blind. Deze ziet alleen wat Parker weet.

Een verademing is het, om een keer een boek te lezen met een hoofdpersoon met een handicap!

In het begin is Parker een verbitterd persoon die eigenlijk geen hulp wil van andere mensen. Gedurende het boek maakt ze een grote ontwikkeling door. Parker beseft dat ze het niet altijd bij het rechte eind heeft, en wel degelijk hulp nodig heeft van anderen.

Er wordt mooi beschreven dat Parker de dood van haar vader eigenlijk nog niet verwerkt heeft, ondanks dat ze verder gaat met het leven en doet alsof ze er ‘overheen’ is. Zo mag ze van zichzelf niet huilen en praat ze in haar gedachten tegen haar vader.

Dit verhaal gaat over vriendschap, rouw en blind zijn. Het zal je zeker aan het denken zetten.

Wat jij niet ziet van Eric Lindstrom past goed in het kader van diversiteit in boeken: boeken over personages met een andere geaardheid, een niet-blanke huidskleur, een beperking, handicap of ander uiterlijk.

Het lezen zeker waard!