Lezersrecensie
Eden: een gelovige benadering
EDEN II
Deze middag heb ik wederom aan het zwembad gezeten met ‘Eden’ van J. Sharpe en nagedacht over dit geweldige boek en geloof. De christelijke spiritualiteit is in mijn boekenkast met ongeveer 200 boeken goed vertegenwoordigd en tijdens het lezen van ‘Eden’ kon ik veel associaties leggen met enkele van deze spirituele werken.
Tijdens het lezen van ‘Eden’ moest ik af en toe denken aan de mystieke poëzie van Johannes van het Kruis. En dan met name aan zijn gedicht ‘De donkere nacht van de ziel’, waarin de ik-figuur in de nacht op zoek gaat naar haar geliefde.
De donkere ruimte waarin Anna zich bevindt in het eerste hoofdstuk deed mij denken aan de openingszin van het gedicht: ‘In een nacht, aardedonker’. Er waren meerdere passages die mij aan deze spirituele klassieker deden denken.
Verder riep het eerste hoofdstuk ook associaties op met het werk van Angela van Foligno, een middeleeuwse mystica, voor wie het ervaren van God gepaard gaat met grote duisternis: ‘Daarna zag ik Hem in duisternis, in duisternis omdat het goede dat Hij is, veel te groot is om te vatten of te begrijpen.’
God wordt gezien als alpha en omega, begin en einde. Aan het begin van het verhaal is God omega het einde en aan het slot van het boek, wordt hij een begin. Dat vond ik erg leuk om te lezen en vond ik een leuke kwinkslag naar de negatieve theologie.
En in dit einde komen drie personen samen waarvan de naam begint met een A, de beginletter van het alfabet. Zou de A dan ook en verwijzing zijn naar alpha? Yes.
Verder wil ik de lezer aanraden het getal drie en twee tijdens het lezen in de gaten te houden. Er zijn enkele gedeelten in het verhaal waar met deze getallen in het achterhoofd de gebeurtenis een speciale betekenis krijgt.
En dit zijn nog maar enkele associaties die het eerste hoofdstuk van ‘Eden’ bij mij heeft opgeroepen. Toen ik aan het eind van de middag alle aantekeningen die ik had gemaakt over de associaties en theologische verwijzingen bekeek, ben ik gaan schrappen. ‘Eden’ is voor mij zoveel meer dan een thriller en voor mij is dit boek het bewijs dat J. Sharpe het talent heeft om de tweede Nederlander te worden die een Hugo award wint!
Deze middag heb ik wederom aan het zwembad gezeten met ‘Eden’ van J. Sharpe en nagedacht over dit geweldige boek en geloof. De christelijke spiritualiteit is in mijn boekenkast met ongeveer 200 boeken goed vertegenwoordigd en tijdens het lezen van ‘Eden’ kon ik veel associaties leggen met enkele van deze spirituele werken.
Tijdens het lezen van ‘Eden’ moest ik af en toe denken aan de mystieke poëzie van Johannes van het Kruis. En dan met name aan zijn gedicht ‘De donkere nacht van de ziel’, waarin de ik-figuur in de nacht op zoek gaat naar haar geliefde.
De donkere ruimte waarin Anna zich bevindt in het eerste hoofdstuk deed mij denken aan de openingszin van het gedicht: ‘In een nacht, aardedonker’. Er waren meerdere passages die mij aan deze spirituele klassieker deden denken.
Verder riep het eerste hoofdstuk ook associaties op met het werk van Angela van Foligno, een middeleeuwse mystica, voor wie het ervaren van God gepaard gaat met grote duisternis: ‘Daarna zag ik Hem in duisternis, in duisternis omdat het goede dat Hij is, veel te groot is om te vatten of te begrijpen.’
God wordt gezien als alpha en omega, begin en einde. Aan het begin van het verhaal is God omega het einde en aan het slot van het boek, wordt hij een begin. Dat vond ik erg leuk om te lezen en vond ik een leuke kwinkslag naar de negatieve theologie.
En in dit einde komen drie personen samen waarvan de naam begint met een A, de beginletter van het alfabet. Zou de A dan ook en verwijzing zijn naar alpha? Yes.
Verder wil ik de lezer aanraden het getal drie en twee tijdens het lezen in de gaten te houden. Er zijn enkele gedeelten in het verhaal waar met deze getallen in het achterhoofd de gebeurtenis een speciale betekenis krijgt.
En dit zijn nog maar enkele associaties die het eerste hoofdstuk van ‘Eden’ bij mij heeft opgeroepen. Toen ik aan het eind van de middag alle aantekeningen die ik had gemaakt over de associaties en theologische verwijzingen bekeek, ben ik gaan schrappen. ‘Eden’ is voor mij zoveel meer dan een thriller en voor mij is dit boek het bewijs dat J. Sharpe het talent heeft om de tweede Nederlander te worden die een Hugo award wint!
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Ferry76Visser
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
