Uitkijken naar nieuw werk van deze auteur.

Met Perfecte resten schreef Helen Fields een schitterende debuut-thriller. Ze kiest hier niet voor het klassieke recept van de zoektocht naar de dader, want zijn naam geeft ze al snel bloot in een van de eerste hoofdstukken. Ze kiest er wel voor om de lezers te animeren met de vraag of de politie er tijdig in zal slagen de dader te ontmaskeren. Neem daarbij het gegeven van een nieuwe, van buiten het korps gekomen, hoofdinspecteur, die ook wel een duister kantje verborgen houdt en met de traditionele weerstand van de leden van het corps die zich voor deze positie voorbijgestoken zien. En die daarnaast een soulmate vindt in een buitenbeentje uit het korps en dan weet je dat alle elementen om een beklijvende thriller in handen te hebben aanwezig zijn. Als we een klein minpuntje kunnen aanhalen dan is het dat niet alle overgangen in het verhaal even logisch zijn waardoor je soms wel eens een deel gaat herlezen om zeker te zijn dat je het juist gelezen hebt. Deze kleine foutjes tonen dat het over een debuut gaat. Maar ik kijk toch graag uit naar vervolgwerk van deze auteur. Liefst terug met Luc en Ava in een hoofdrol, maar dat is geen noodzaak!