De Ooggetuige

Het boek begint met het vertellen van wat er is gebeurd, op het moment dat het boek begint zit ze namelijk bij de recherche om verklaring af te leggen. Ondertussen leer je Manon ook kennen. Je komt te weten hoe slecht ze ziet en dat ze een geleide hond heeft die Max heet, die ze op de dag van de roofmoord niet bij zich had. Ze woont bij haar zus Bibi die vier jaar ouder is dan haar.

Ik moest eigenlijk wel even wennen dat dit een dun boek was. De reünie is natuurlijk een stuk dikker en van daaruit was ik al wel gewend dat de spanning langzaam opgebouwd werd. Alleen bij dit boek, was het zo dat toen het eigenlijk spannend hoorde te worden, ik het nog steeds niet voelde. Eigenlijk zat de spanning pas bij de laatste paar bladzijdes en dat is erg jammer.

Helaas viel dit boek mij heel erg tegen, ik had er wel iets meer van verwacht. Vooral de spanning was in dit verhaal voor mij ver te zoeken. Maar buiten dat ben ik nog steeds benieuwd naar de andere boeken van Simone van der Vlugt, omdat ik wel genoten heb van De Reünie.