Dit boek wil je in één zit uitlezen

Juliette getuigt in de rechtszaak tegen de Ierse crimineel Half Face. Hoewel ze het erg spannend vindt om hem weer onder ogen te komen, lukt het haar om te getuigen. Als ze klaar is appt ze haar moeder dat ze snel naar huis komt. Ze moet alleen nog wat papieren invullen. Maar de bode blijft wel erg lang weg om de papieren te halen en ineens gaat het alarm af. Van schrik loopt ze het kamertje uit om richting de beveiliging te lopen. Dan valt ook nog het licht uit. Ze hoort dat er iemand naar haar toekomt en even is ze opgelucht. Maar die opluchting blijkt niet voor lang, want het is Half Face, die haar in gijzeling neemt! Hij neemt haar mee op een vliegtuig naar Mongolië, waar hij hoopt verlost te worden van de geest die in hem huist, genaamd ‘Zwart’. Hij is ervan overtuigd dat hij bezeten is, maar Juliette is daar niet zo zeker van… En zal ze haar moeder ooit nog weer zien?

Het boek begint gelijk bij de rechtszaak, maar door Juliette’s verklaring kom je te weten wat er destijds is voorgevallen. Juliette was getuige bij een bankoverval en heeft het als een van de weinige overleefd. Het is knap van haar, dat ze in haar eentje naar de rechtbank is gestapt, ook al vind ze het heel erg spannend. De getuigenis gaat prima, ook al vind ze het moeilijk om zich bepaalde feiten exact te herinneren. Half Face, kijkt de hele tijd gefascineerd naar haar en die fascinatie scheen hij tijdens de overval al te hebben. In bijna het hele boek wordt de naam Half Face gebruikt, pas tegen het einde kom je zijn echte naam te weten. Wel is al snel duidelijk waarom hij Half Face wordt genoemd; De ene helft van het gezicht is bedekt met zwarte tatoeages en de andere helft is heel erg wit.

Naarmate het boek vordert en ze in Mongolië zijn, kom je steeds meer te weten over Half Face. Je leert zijn verleden een beetje kennen en zijn gedachtegang. Juliette leer je kennen als een angstig, maar moedig meisje. Haar karakter ontwikkelt sterk door het verhaal heen. Je leert ook het een en ander over Mongolië. Toevallig heb ik een paar maanden geleden een reisverslag over Mongolië gelezen, dus voor mij waren de dingen die er in beschreven werden herkenbaar. Wat Mongolië betreft is alles realistisch neergezet. De naam van de stad, de omgeving, de gers en de gebruiken, alles klopt. Daarom vind ik het een beetje jammer dat er wat Nederland betreft voor een fictieve plek is gekozen, ook al zijn de enige plekken die je daaruit meekrijgt de bank, de basisschool waar Juliette stage loopt, de rechtbank en het vliegveld. In ieder geval vind ik het erg tof dat er voor een niet voor de hand liggend land is gekozen als vluchtplaats. Ik heb Mongolië in ieder geval nog nooit als vluchtland voorbij zien komen, zeker niet bij een Young Adult.

Als ik kijk naar de spanning, is die volop aanwezig in het verhaal. Het wordt niet in je gezicht gesmeten, maar het is meer een soort onderliggende spanning. Je voelt het verhaal continu onder je huid sidderen. Ik kreeg af en toe kippenvel! Sommige scènes vond ik walgelijk en dat terwijl ik aardig wat gewend ben als het gaat om thrillers. Mara Li overdrijft niet als het gaat om spanning doen opborrelen. Alle scènes kloppen met elkaar en de spanning krijgt af en toe de nodige piek, ondanks dat je de spanning de hele tijd wel blijft voelen.

Dit boek wil je in één zit uitlezen, omdat de spanning je de hele tijd bezig houdt!
De meeste vragen die opborrelen worden beantwoord naarmate je het verhaal doorloopt. Toch heb ik nog wat vragen over. Ik vraag me bijvoorbeeld nog steeds af hoe het heeft kunnen gebeuren dat Half Face uit de rechtszaal heeft kunnen ontsnappen! Was het zo slecht bewaakt, of had hij vriendjes binnen het gerechtshof? En daarbij, Hoe kan het dat die Ierse crimineel in Nederland was? Om zijn eigen land te ontvluchten misschien? Ik heb geen idee. Maar toch is mijn eerste vraag hetgeen dat ik graag beantwoord had gekregen. Mijn laatste vraag kan ik lekker zelf over fantaseren.

Al met al heb ik onwijs genoten van dit boek. De schrijfstijl van Mara Li zuigt je makkelijk in het verhaal en je kunt gewoon niet stoppen met lezen. Ik heb tussendoor even het boek weggelegd, omdat mijn lichaam een dipje kreeg, maar anders had ik het aan een stuk doorgelezen!