Een actiethriller met een dip

Voor de hebban #ikleesthuisleesclub las ik “Vuurland” van Pascal Engman.
Vuurland is het 1e deel van de Vanessa Frank Trilogie. Het is ook zijn de tweede boek. Zijn 1e boek “Patriotten” schreef hij in Chili, toen hij op sabbatical van zijn baan als Journalist.

Alvorens dit boek te lezen, heb ik patriotten gelezen, zodat ik tot een vollediger recensie kan komen.

De titel Vuurland zal misschien niet iedereen direct in Chili zoeken. De cover zou ook in Zweden kunnen zijn, maar Vuurland ligt in uiterste zuidelijk puntje van Chili waar een toendra klimaat heerst. In Vuurland ligt ook een de enclave Colonia Rhein. Samen met Colonia Dignidad was dit de gebieden waar de nazi’s naar vluchten na de 2e wereldoorlog. De redelijke autonome enclaves hebben ook een grote rol gespeeld in de martelingen onder Generaal Pinochet.
Nu heeft Colonia Rhein zich vol op de orgaanhandel gestort.

De Chileense link in dit boek zit beter in elkaar dan in het vorige boek. In het vorige boek kon het Chileense deel eigenlijk overal afspelen.

Vanessa Frank is de hoofdpersoon van deze trilogie. Ze is geschorst wegens rijden onder invloed. In plaats van zich gedeisd houden, stort ze zich volop de lopende zaak van de ontvoerde rijke mannen. Buiten het gesprek met de psychiater leren we Vanessa niet goed kennen. Het is niet duidelijk welke rode draad de boeken aan elkaar linkt of gaat linken.

Het boek gaat werkelijk over de crimineel Nicolas Paredes. Voor een crimineel is hij wel netjes. Ex-militair en een beetje moderne Robin Hood. Dit lijkt ook een vast gegeven te zijn in de verhalen van Pascal Engman. Er zitten veel vechtscènes in waar hij een soort Jason Bourne wordt.

Het boek lijkt vol actie te zitten, maar dat is alleen beschikbaar voor de echte doorbijter. Het boek bestaat uit 11 delen. De actie en spanning verdwijnen helemaal van deel 3 t/m 5. Je hebt totaal geen idee waar het boek dan heen gaat. Daarna komt de actie met hoog tempo terug.

Het boek heeft mij getriggerd om dingen op te zoeken en uitzoeken. Want ik altijd heel prettig vind aan een boek, omdat een teken is dat het boek mij interesseert. Vooral de stukken over de Colonia interesseerde mij. Dat lukte hem niet in het eerste boek.

Verder is het boek prettig te lezen. Korte hoofdstukken en normaal taalgebruik. Hier en daar is zelfs humor te bespeuren. Vooral de proloog deed me aan een openingsscène van een boek van Daphne Deckers denken.

Samenvattend: leren we de hoofdpersoon van trilogie niet goed kennen en zakt het boek in het begin in. Iets wat hij in het eerste boek beter deed. Toch is dit boek beter dan zijn vorige boek en een boek wat ik interessanter vind om te lezen.

Het is een actiethriller, waar even de actie weg valt. Als je doorbijt, wordt je beloont. Een betere verdeling van de actie is nodig voor deze actie thriller.

Vanwege dat de dip in de spanning kom ik op 4 sterren.