Met reden bevreemdend en afstandelijk

The perks of being a wallflower is in de Verenigde Staten 15 jaar geleden al verschenen en zorgde - na de verfilming van een paar jaar geleden- opnieuw voor veel ophef en discussies. Tegelijk met de verfilming scheen in Nederland voor het eerst een vertaling. Het verhaal dat in de vorm van brieven aan de lezer is gegoten vertelt van de perikelen van de vijftienjarige Charlie die inderdaad heftig blijken.

Charlie is een opvallend a-sociale (in de zin van onvermogend), eenzelvige jongen die bevriend raakt met een paar jaar oudere eindexamenklassers. Door hen komt hij met allerlei heftige dingen in aanraking: drugs, homorelaties, ongewenste zwangerschappen. Dit alles beschouwt hij in zijn brieven op een vreemd afstandelijke manier. In alle situaties reageert hij óf verbazingwekkend stijf en passief óf barst hij in werkelijk gierende huilbuien uit. Natuurlijk is het een moeilijke leeftijd en razen de hormonen door je lijf- het gedrag van Charlie is toch echt duidelijk niet normaal. Pas tegen het einde wanneer hij uit een psychose komt, blijkt wat er nu precies met hem aan de hand is. En dat is heftig, controversieel zelfs. Hem is het ergste wat een kind kan overkomen aangedaan.

Het boek is recht voor z'n raap en geen enkel taboe wordt geschuwd. De vreemde verteltrant en toon van Charlie zorgen op zich trouwens wel degelijk voor humor. De meest bizarre situaties vertelt hij op zo'n droge, naïeve toon dat het beeld dat hij op je netvlies creëert haast absurd wordt. Tegelijkertijd vormt juist dát het zwakke -of beter, enigszins teleurstellende- aan dit boek; Charlie is ronduit zo abnormaal dat het uiteindelijk zó vervreemdend werkt, en het moeilijk is met hem 'mee te gaan', laat staan je met hem te vereenzelvigen.

De belevenissen van een muurbloem is een boek dat alleen al omwille van de discussie en actualiteit de moeite waard om te lezen- een boek waar je na lezen een standpunt over móet innemen.