Droomdebuut, kant en klaar voor verfilming

Veel auteurs zouden hun carrière willen starten met een debuut, zoals dit van Lara Prescott, een jonge schrijfster die met haar debuut direct de wereld veroverd. Ze maakt gebruik van een krachtig, historisch uitgangspunt; de publicatie van een Nobelprijs verdienende roman die met veel drama omgeven is. Lara Prescott weet de historisch kant van het verhaal goed en onderbouwd vorm te geven. Het verhaal concentreert zich rondom het geloof dat een kunstwerk, in dit geval de roman van Boris Pasternak, de kracht heeft om de wereld te veranderen. Prescott geeft Olga Ivinskaya, zij die altijd tweede viool moest spelen, een stem, ze geeft haar in deze roman de hoofdrol en de aandacht die ze verdiende.
Ze gebruikt fijn geconstrueerde zinnen en plezierige dialogen, die hier en daar, ondanks het soms zware onderwerp, gelardeerd zijn met humor. Af en toe zijn de beschrijvingen van kleding of entourage onnodig gedetailleerd wat kan afleiden. Anderzijds weet Prescott gevoelens goed weer te geven en is de schrijfstijl krachtig door goed gekozen metaforen.

Quote:
“It was difficult te be away from Borya, but for the first time in my live, I was glad for the five flights of stairs, the onion skin-thin walls, and my many neighbors who live on top of one another.”

Af en toe zijn de beschrijvingen van kleding of de entourage onnodig gedetailleerd, wat lezers kan afleiden of irriteren. Op andere momenten zorgen de details voor een prachtig tijdsbeeld en het is goed voor te stellen dat en hoe dit boek verfilmd zal worden.
De opbouw is sterk door de twee verhaallijnen die gebalanceerd samen vallen, waarbij de tweede verhaallijn zich afspeelt in de VS, voornamelijk op het secretariaat van de CIA. In dit laatste deel van het verhaal is een bijzonder liefdesverhaal verwerkt als extra laag in de roman. De geschiedenis van Olga leest luchtiger door de toevoeging van de genoemde tweede verhaallijn, die jammer genoeg net iets te mager is om het totaal spectaculair te maken. De perspectiefwisselingen versterken juist weer het verhaal en de hoofdstuktitels zijn opvallend, origineel en krachtig gekozen.
Het is een markant en sterk debuut, met een onderwerp dat raakt en een schrijfstijl die pakt. Men zal geneigd zijn om direct aansluitend die klassieker van Pasternak te gaan (her)lezen.