Project X, deel 2.

‘De Skinner-methode’ is het lijvige tweede deel in de Project X-trilogie en kan niet als standalone gelezen worden, voorkennis uit het eerste deel ‘De dode kamer’ is echt wel nodig.

Heel aangenaam om vast te stellen dat Bronja in dit tweede boek iets spaarzamer met de komma is omgesprongen en ook het aantal taalfoutjes tot een minimum heeft weten te beperken. De schrijfstijl zelf is dik in orde, eenvoudig en heerlijk leesbaar, rechttoe rechtaan met veel dialogen, perfect voor deze trilogie.

‘De Skinner-methode’ gaat verder waar ‘De dode kamer’ stopte. We volgen nog steeds het verhaal van de broers Mischa en Lennart Larsen, en komen nu ook meer te weten over dat andere illustere personage, Donald Skinner. Daar waar het eerste boek van de trilogie zich voornamelijk in Rotterdam en New York afspeelde, zitten we nu in New York en Seattle. De tijdssprongen zijn behouden, ze maken het verhaal tot wat het is, een enorm boeiend leesgebeuren. Dezelfde gebeurtenissen worden vanuit verschillende gezichtspunten belicht, wat een duidelijke meerwaarde aan het verhaal geeft, het blijft een goede insteek bij een thriller die het etiket 'psychologisch' heeft meegekregen.

'De Skinner-methode’ is opgebouwd uit zeven 'boeken’ en kent een aantal serieuze verrassingen. Zeggen dat je na het dichtslaan van het boek naar het vervolg verlangt, is een understatement van jewelste.

Spanning 4, Plot 5, Leesplezier 4-5, Schrijfstijl 4-5, Originaliteit 5, Psychologie 5.