Fabian Risk, deel 2.

'Negen' is de vertaling van 'Den nionde graven' (Het negende graf) en verschijnt in september. Mijn commentaar is gebaseerd op de originele versie van het boek.

Stefan Ahnhem kennen we nog van zijn goed ontvangen debuut 'Zonder gezicht', het eerste deel in een reeks rond rechercheur Fabian Risk. In dat eerste boek is Fabian met zijn gezin net verhuisd van Stockholm naar Helsingborg, de stad waar hij zijn jeugd doorbracht. 'Negen' speelt zich af in de periode voor die verhuis, we komen o.a. de reden voor deze toch wel ingrijpende beslissing te weten.

'Negen' begint met de verdwijning in Stockholm van de Zweedse minister van justitie. En hij is niet de enige waar de politie naar op zoek moet. Tegelijkertijd gebeurt er ook in Kopenhagen één en ander, waardoor ook de Deense rechercheur Dunja Hougaard niet stilzit. De lezer volgt beide zaken en weet dus meer dan de rechercheurs zelf.

Stefan Ahnhem neemt de lezer niet alleen mee op zoek naar verdwenen mensen, daders en hun motieven, maar gunt ons ook een ruime inblik in het privé leven van de rechercheurs. Stof genoeg om nog een paar boeken bijeen te schrijven, lijkt me.

Het boek bestaat uit twee delen en een honderdtal korte hoofdstukken. Het taalgebruik is eenvoudig en vrij beeldend, zodat de vaart er (vooral in de laatste 100-150 blz) echt inzit. De rest van het boek had wat mij betreft iets beknopter gekund. 'Negen' kent een sterk begin, een soort proloog, en het is lang wachten vooraleer duidelijk wordt wat de inhoud ervan met de rest van het verhaal te maken heeft. De ontknoping is bevredigend.

Spanning 3, Plot 4, Leesplezier 5, Schrijfstijl 4, Originaliteit 3, Psychologie 4.