Mooie afsluiter van de Millennium-reeks

Dit is geen boek dat je moet lezen zonder kennis te hebben van de eerste delen in de reeks (niet dat er veel mensen geneigd zullen zijn dat te doen). Voor wie vertrouwd is met Millennium zorgt 'Zij die moet sterven' voor veel herkenning, wanneer personages uit vorige boeken vermeld worden. Vele ervan hebben nog maar een kleine rol in het verhaal, dus allicht worden ze opgevoerd omdat dit het 'afscheidsboek' is. We komen meer te weten over de entourage van Lisbeth Salanders zus Camilla/Kira, die tot nog toe nooit echt op de voorgrond getreden was. Lagercrantz houdt ervan om met wetenschappelijke informatie te strooien, dat doet hij ook in dit boek. Niet iedereen zal ervan houden, ik doe dat wel. Ik hou ook van zijn manier van schrijven, vrij zakelijk, die ervoor zorgt dat ik ook zijn toekomstige thrillers, zonder Lisbeth Salander, vermoedelijk graag zal lezen. Natuurlijk is er in dit boek niet alleen de strijd tussen de twee zussen, er is ook een tweede verhaallijn. Die is best complex, Lagercrantz schrijft geen 'simpele' thrillers, en dat is mooi. Politieke steekspelletjes, spionage, Rusland,… De spanning komt, zoals zo vaak in thrillers, pas echt goed tot uiting in de laatste honderd bladzijden. De ontknoping? Niet wat ik verwacht had, wel uiterst bevredigend.