SECRETS AND BONES

Er zijn zo van die dorpjes.
Dorpjes, uit de greep van de grootstad.
Dorpjes waar het hoogtepunten van het jaar een concert in de kerk en de braderij zijn.
Dorpjes het leven zijn rustige gangetje gaat.
Dorpjes waar iedereen elkaar kent, maar niet van iedereen alles weet.
Dorpjes waar elke dag lijkt op de vorige en ook al laat zien hoe de volgende er zal uitzien.
Duneen is er zo eentje.
" In Duneen verstreek de tijd niet, hier sijpelden de dagen weg.." ( blz. 17 )
" Gevoelens waren iets om te vrezen, pijn moest tegen iedere prijs vermeden worden en als dat betekende dat de vreugde daardoor ontbrak, dan moest dat maar. " ( blz. 106 )

De personages worden door de auteur dusdanig getypeerd en in hun omgeving geplaatst dat de lezer zich onmiddellijk een realistisch beeld kan vormen wat betreft de levenswijze en de karakters van de inwoners van Duneen.
De rust en de gedragingen van de inwoners komen op de helling te staan wegens de opeenvolging van enkele mysterieuze vondsten. De relatief stabiele samenleving komt in een toestand van labiel evenwicht terecht. De tongen komen los, het roddelcircuit komt op gang. Een aantal personages gaan zich al dan niet opvallend anders gedragen. Door een aantal flash-backs komt het verleden bij de lezer terecht.
De auteur gebruikt geen ingewikkelde constructie om zijn verhaal te brengen: recht aan recht toe, vlot geschreven en een goede plot, een vrij verrassend einde en hier een toetsje humor maken van dit boek een aanrader.
" ... en de auto's van de standhouders die hun kostbare lading van ongewenste rommel kwamen afleveren. " ( blz. 165 )

De gebeurtenissen hebben hun gevolgen. Die zijn voor een aantal personages positief te noemen, maar voor anderen laten ze onuitwisbare sporen achter

Ik geef dit boek 4°°°° sterren.