Uitstijgen boven het ééndimensionale gemiddelde

De auteur, Louzewies de Jager ( pseudoniem ) werd in 1956 geboren in Den Haag waar zij ook opgroeide. In Delft voltooide zij met succes haar technische studies en kwam zo terecht in een door mannen beheerst bedrijfsleven.
De Jager is een Hebban auteur en haar literaire debuut, haar autobiografie Kruisverband, geeft zij uit in eigen beheer.

De auteur en tevens het hoofdpersonage, is een vrij opvallende tiener, niet omwille van een oogverblindende schoonheid, maar wel vanwege haar gestalte en haar kracht. Zij weet zich gemakkelijk te handhaven tussen de stoerste jongens.
“ Ook was ik moeders mooiste niet met mijn brilletje en babyspek dat van mijn buik de weg naar boven nog niet gevonden had. “
Haar levensverhaal begint ze in de jaren zestig, toch één van de woeligste na-oorlogse periode, een decennium dat zich kenmerkt door maatschappelijke, sociale en economische hervormingen, met ander woorden: de vooruitgang. Vanuit die optiek is het boek geschreven: een stukje geschiedenis op de tijdlijn van de beschaving.
Door haar studies komt Louzewies terecht in een technische wereld, waarin zij zich als vrouw een weg moet zoeken, waarin zij zich voortdurend moet bewijzen en waarin zij steeds de juiste keuzes moet maken tussen alle problemen en gebeurtenissen die zich opdringen, de juiste weg inslaan op belangrijke kruispunten, zowel zakelijk als privé, om zo de stevigheid van de kruisverbanden te vergroten.
“ Voor mij werd hierdoor het kruisverband helder tussen de waarden die ik zelf belangrijk vond. Om creatief te zijn heb je stabiliteit nodig. “
Die stabiliteit vindt Louzewies in haar gezin. Het is haar fundament, haar stabiele basis die haar het nodige evenwicht geeft zodat zij niet buiten haar zwaartepunt valt en onherroepelijk hard op haar gezicht gaat.
Op enkele uitzonderingen na kan Louzewies zich thuisvoelen tussen alle lagen van de bevolking en ze is geenszins bang haar handen vuil te maken: sleutelen aan oude Engelse auto’s is een uit de hand gelopen hobby die in haar verhaal vaak voor de nodige humor en hilariteit zorgt.
Die humor zorgt er voor dat het boek een luchtig geheel wordt en dat de lezer niet verzuipt in té technische aangelegenheden, zoals bijvoorbeeld het ijzer-koolstofdiagram.
“ Na een voorzichtige vraag van een klant of ze ook ‘ lange vingers ‘ had, antwoordde ze luid en duidelijk dat zij die niet had maar dat je daarvoor bij haar personeel moest zijn. “
Naast de hoofdstukken uit haar privéleven beschrijft zij het bedrijfswereldje, vaak a struggle for life. Zeer opvallend daarin is het inzicht van Louzewies in het technologisch proces waarin zij elke geleding, van ontwerp tot productie aan bod wil laten komen, medezeggenschap wil geven, om tot een bevredigend eindresultaat te komen.
De chronologische vooruitgang en haar zeer vlotte schrijfstijl zorgen er voor dat je als lezer kruisverbanden kunt leggen tussen de verschillende facetten in het leven van Louzewies.
De hoofdstukken zijn vrij lang en dat valt vooral op wanneer de auteur gaat uitweiden over de technische aspecten binnen een bedrijf, wat tot langdradigheid kan leiden.
Kruisverband is geen dagboek. Louzewies weet haar autobiografie op een literaire manier te verpakken: het is een reis doorheen een periode in de geschiedenis waaraan de schrijfster op haar eigen, eigenwijze manier een invulling weet te geven.
Als generatiegenoot is het natuurlijk gemakkelijker om een aantal situaties en gebeurtenissen te reflecteren op je eigen ervaringen. Toch kan dit boek voor jongere generaties een kennismaking zijn met een pré-elektronische wereld en de opeenvolging van veranderingen in de maatschappij tijdens de tweede ( oorlogsvrije ) helft van de vorige eeuw. Het kan ook een leidraad zijn om in deze supersonisch snelle maatschappij de gulden middenweg te bewandelen tussen privé en carrière, en vooral de juiste keuzes ( te leren ) maken.