Zoektocht naar identiteit

Oerewoet, een hevig, bijna waanzinnig, hartstochtelijk verlangen. Zo omschrijft Astrid van de Weydenberg het woord ‘ oerewoet ‘. Een meer toepasselijke titel voor deze debuutroman kan je haast niet bedenken. Je zou haast kunnen zeggen dat deze titel in één woord het boek samenvat.

Dirk ontmoet Aghata en is op slag smoorverliefd. De liefde is echter niet wederzijds en Dirk is de wanhoop nabij. Als laatste reddingsboei schakelt hij zijn vriend Lucas in, maar dat geeft niet het gewenste resultaat, integendeel!
Alex is de zoon van Aghata en kent zijn vader niet. Aghata wil het hem niet vertellen. De manier waarop Alex zijn vader leert kennen is op zijn minst gezegd vrij ongewoon. Het is voor Alex een zéér ingrijpende gebeurtenis en drijft hem tot wanhoop en waanzin.

“ Zestien jaar moest in één keer herschikt worden. “ blz. 21

Na het verdwijnen van Lucas begint Dirk aan een hallucinante poging om Aghata voor zich te winnen. Hij raakt verstrikt in zijn zelf geweven spinnenweb van leugens en bedrog.

De auteur weet met een vlotte, directe schrijfstijl de lezer in het verhaal te zuigen, nieuwsgierig en scherp te houden. Gebruik makend van flash - backs worden het tijdsbeeld, de sociale en maatschappelijke toestand duidelijk weergegeven, waarin de verhaallijnen van de personages zorgvuldig worden uitgewerkt.

Oerewoet is dan ook een opmerkelijke debuutroman met een sterke plot die de lezer kan boeien tot de allerlaatste bladzijden.