Lezersrecensie
Pakkend, romantisch met een melancholische inslag
Een vol overgave geschreven liefdesverhaal met de Holocaust tijdens de Tweede Wereldoorlog als belangrijke setting.
De mooie dromen van twee pasgetrouwde geliefden in Praag worden aan flarden gescheurd wanneer het paar door de nazi-invasie definitief van elkaar gescheiden wordt. Lenka blijft in Praag achter bij haar familie, terwijl Josef vlucht naar Amerika. Zodra de oorlog voorbij is, proberen beiden hun partner terug te vinden, helaas. Lenka emigreert later ook naar Amerika, Josef wordt succesvol als arts. Ruim 60 jaar later ontmoeten de voormalige geliefden elkaar opnieuw ter gelegenheid van de bruiloft van hun kleinkinderen. Twee vreemden staan oog in oog tegenover elkaar, terwijl ze ervan overtuigd waren, dat hun oude liefde overleden was. Het leven ging verder, maar hoe hebben ze de gruwelijkheden van de oorlog verteerd? Hebben ze samen nog een kans?
Alyson Richman schakelt vlotjes over van het heden naar het verleden en in omgekeerde richting. Je beleeft vanop de eerste rij het levensverhaal van de hoofdpersonages. De auteur beschrijft haarfijn hoe de gevluchte Josef verder moest met zijn leven, zonder zijn Lenka. Richman vertelt eveneens gedetailleerd hoe Lenka de verschrikking van de gevreesde concentratiekampen onderging. Met historische preciesheid schetst de schrijfster de gebeurtenissen en speelt met de gevoelens van haar lezers. Leerrijk is dit boek zeker ook: het modelkamp Terezin, getto voor gedeporteerde Joden, opgestart om de wereld te misleiden, is voor velen onder ons volledig onbekend.
Jammer dat het laatste gedeelte behoorlijk cliché is, wat niet betekent dat het boek een tegenvaller zou zijn. Alyson Richman verdient terecht flink wat waardering voor haar prachtprestatie. Mijn verloren vrouw is pakkend en romantisch met een melancholische inslag.
De mooie dromen van twee pasgetrouwde geliefden in Praag worden aan flarden gescheurd wanneer het paar door de nazi-invasie definitief van elkaar gescheiden wordt. Lenka blijft in Praag achter bij haar familie, terwijl Josef vlucht naar Amerika. Zodra de oorlog voorbij is, proberen beiden hun partner terug te vinden, helaas. Lenka emigreert later ook naar Amerika, Josef wordt succesvol als arts. Ruim 60 jaar later ontmoeten de voormalige geliefden elkaar opnieuw ter gelegenheid van de bruiloft van hun kleinkinderen. Twee vreemden staan oog in oog tegenover elkaar, terwijl ze ervan overtuigd waren, dat hun oude liefde overleden was. Het leven ging verder, maar hoe hebben ze de gruwelijkheden van de oorlog verteerd? Hebben ze samen nog een kans?
Alyson Richman schakelt vlotjes over van het heden naar het verleden en in omgekeerde richting. Je beleeft vanop de eerste rij het levensverhaal van de hoofdpersonages. De auteur beschrijft haarfijn hoe de gevluchte Josef verder moest met zijn leven, zonder zijn Lenka. Richman vertelt eveneens gedetailleerd hoe Lenka de verschrikking van de gevreesde concentratiekampen onderging. Met historische preciesheid schetst de schrijfster de gebeurtenissen en speelt met de gevoelens van haar lezers. Leerrijk is dit boek zeker ook: het modelkamp Terezin, getto voor gedeporteerde Joden, opgestart om de wereld te misleiden, is voor velen onder ons volledig onbekend.
Jammer dat het laatste gedeelte behoorlijk cliché is, wat niet betekent dat het boek een tegenvaller zou zijn. Alyson Richman verdient terecht flink wat waardering voor haar prachtprestatie. Mijn verloren vrouw is pakkend en romantisch met een melancholische inslag.
2
Reageer op deze recensie