Als een trein.

Hoewel de hype rond 'Het meisje in de trein' van Paula Hawkins stilaan begint af te zwakken, besloot ik een aantal weken geleden toch dit boek te lezen. Enerzijds omdat het boek al een hele tijd op mijn leesverlanglijstje stond, anderzijds omdat ik wou weten of de hele hype rond het boek terecht was. Ik begon dus met hoge verwachtingen aan dit nieuwe leesavontuur.

Het boek bestaat uit meerdere verhaallijnen, die vaak door elkaar heen lopen. Hierdoor krijg je heel veel informatie op korte tijd te verwerken, en is het soms moeilijk om het verhaal te volgen. Door even terug te bladeren en te kijken welk personage er nu weer aan het woord is, valt dit probleem echter zonder veel moeite op te lossen. Het plot is spannend en relatief makkelijk. Hawkins slaagt er echter in, door middel van verschillende zijwegen en dwaalsporen, de uiteindelijke climax heel lang uit te stellen. Door deze elementen samen te voegen, wordt als het ware een boek gecreëerd dat zeer vlot leest (of om in de sfeer van het boek te blijven: als een trein). Dit is volgens mij dan ook de reden waarom dit boek zo'n hype geworden is. Je hoeft geen geoefende lezer te zijn om het boek te snappen, de verhaallijn sleept je vanzelf wel mee. Voor geoefende lezers kan dit boek misschien wel snel te saai of te voorspelbaar worden.

Zelf heb ik genoten van deze thriller, hoewel ik vrij snel doorhad hoe het verhaal in elkaar stak. Ik kan wel zeker begrijpen waar de hype rond dit boek vandaan komt. Als je houdt van thrillers die vlot te lezen zijn, dan is 'Het meisje in de trein' een must read.