Karin Slaughter is een Amerikaanse schrijfster, geboren in Georgia in 1971. In 2001 brak ze internationaal door met 'Nachtschade', origineel heet het boek 'Blindsighted'. Het werd genomineerd voor Best Thriller Debut op de Dagger Awards. Deze worden jaarlijks uitgereikt in Engeland en zijn speciaal gericht op thrillers.
'Nachtschade' was het begin van de Grant County-reeks. Dit is typisch voor haar. De boeken dat ze schrijft, kan je onder verdelen in reeksen. Zo heb je ook een Atlanta-reeks en een Georgia-reeks. In de Grant County-reeks is het hoofdpersonage altijd Sara Linton en 'Onaantastbaar', origineel 'Beyond Reach', is hierin het zesde boek. Ook dit boek viel in de prijzen, het won de prijs van 'Beste Niet Origineel Nederlandstalige Boek' van Crimezone zelf.
Wanneer er in een klein dorpje, Reese, een uitgebrande SUV wordt teruggevonden met hierin een verkoold lijk, wordt Lena Adams verdacht van moord. Het was namelijk haar geboortedorp, dat ze ontvlucht is om ergens anders een beter leven te beginnen, waar veel racisme en illegale praktijken plaatsvinden. Jeffrey Tolliver, detective en de man van Sara Linton, is Lenas baas en wanneer hij te horen krijgt dat zijn collega de enige verdachte is, begint hij onmiddelijk een onderzoek samen met Sara. Jeffrey moet en zal Lenas onschuld bewijzen en doet hier ook alles aan. Eens Jeffrey en Sara zijn aangekomen in Reese en goed en wel hun onderzoek zijn begonnen, wordt er al snel een tweede lijk gevonden. Lena is echter spoorloos. Vergist Jeffrey zich in zijn waardevolle collega of is er meer aan de hand?
Net zoals in haar andere boeken, begint Slaughter steeds met een proloog. Dit heeft volgens mij wel een meerwaarde want zo krijg je informatie alvorens het verhaal echt begint. Dan hoef je je bepaalde dingen niet meer af te vragen en weet je soms een aantal achterliggende redenen van bepaald gebeurtenissen in het verhaal. Nog een pluspunt aan deze proloog is dat het zeer kort is. Slecht drie bladzijden lang, dit maakt dat je niet het gevoel hebt dat je al niet half het boek bent wanneer je de proloog pas hebt gelezen. Ook typisch Slaughter is dat ze voor de proloog altijd schrijft 'Voor...'. Ze lijkt wel ode te brengen aan een persoon of meerdere personen.
Wat ik wel vervelend vind in het boek, is dat ze heel veel met flashbacks werkt. Zelfs wanneer een volledig hoofdstuk een flashback is, gebruikt ze daarin nog eens flashbacks. Dit maakt toch dat je heel goed moet nadenken en echt wel aandachtig moet zijn. Ik begrijp dat sommige mensen hier echt niet meer mee kunnen volgen.
Ik ben het eens met de mening van een zekere Monica en Kees de Bree. Zij vinden beide dat het boek traag op gang komt. Ik deel dus deze mening. In het begin van het boek krijg je dus enorm veel informatie over de relatie tussen Jeffrey en Sara, zowel hun huidige situatie en hoe ze vroeger waren. Uiteindelijk heeft dit wel nut gehad, zeker naarmate het boek vorderde. Ook aan andere relaties wordt veel tijd besteed. Bijna elke verhaallijn wordt grondig belicht en heel duidelijk uitgelegd. Dit heeft natuurlijk ook een goede kant want zo krijgt de lezer toch wel een heel duidelijk beeld van het ganse verhaal, denk ik. Toch heb ik mezelf moeten overtuigen en karakter moeten tonen om verder te lezen. Ergens in het midden van het boek vond ik toch dat er al wat meer vaart in kwam en heb ik dus maar verder gelezen. Achteraf gezien ben ik hier wel blij mee. Wel jammer voor de mensen die mij het boek hadden aanbevolen, ik deel niet voor de volle 100% hun mening.
De manier waarop Slaughter schrijft spreekt mij wel aan. Ze beschrijft alles heel duidelijk en laat bijna geen enkel detail achterwege. Dit maakt wel dat je tegen een stootje moet kunnen, sommige beschrijvingen kunnen echt wel gruwelijk zijn. En dit doet ze niet alleen in 'Onaantastbaar', het is gewoon typisch haar.
Hoewel ik betere boeken heb gelezen, is het uiteindelijk wel een goed boek en toch ook aanrader. Ofwel spreekt het je onmiddelijk aan en wordt je van in het begin in het verhaal gesleurd, ofwel moet je, met een klein beetje wilskracht, doorzetten en ontdek je hoe boeiend het verhaal is. Na het lezen van dit boek, ben ik toch wel zeer benieuwd naar haar volgende werken en met welke nieuwe verhaallijnen ze nu op de proppen gaat komen. Hopenlijk zijn dat nog leuke vooruitzichten en blijft ze haar trouwe fans en lezers boeien.