Egyptische mythologie in een modern jasje

In Oogvocht wordt een link gelegd tussen de Egyptische mythologie en de rituelen van een mannensociëteit in Sommières in Frankrijk. Daar heeft burgemeester François de leiding over. Hij woont in dat dorp samen met zijn vrouw Rita, haar twee kinderen Bram en Isis en dochtertje Noëlle van hen samen. Als Bram oud genoeg is, mag hij ook naar de geheime sociëteit. Maar vanaf dat moment trekt Bram zich terug in zichzelf en vertoont hij vreemd en afwijzend gedrag. Rita gaat op zoek naar wat er zich voor geheimen afspelen om te begrijpen wat er met haar zoon aan de hand is. Dat wordt haar niet in dank afgenomen. Enkele dagen later wordt haar lichaam gevonden, alles wijst op zelfmoord. Dit eerste deel van het verhaal speelt in 1989. Bram en Isis gaan terug naar hun biologische vader in Nederland, waar Bram na enige tijd voorgoed vertrekt, zeer tot verdriet van Isis.

Dan springt het verhaal naar 2010. Isis heeft een relatie met Walter en samen runnen ze het goedlopende bedrijf IsWa Artwork. De band met haar biologische vader wordt opnieuw versterkt. Dan laat Bram na 19 jaar weer van zich horen. Hij komt met de onthutsende boodschap dat hun moeder geen zelfmoord heeft gepleegd, maar vermoord is. Isis heeft erg veel moeite met deze informatie, maar kiest er toch voor Bram het voordeel van de twijfel te geven. Walter en Isis halen een belangrijke opdracht voor hun bedrijf binnen en daarvoor moet Isis naar Egypte afreizen, het land van de godin Isis. Daar gebeuren vreemde en spannende dingen. Uiteindelijk wordt duidelijk hoe alles in elkaar grijpt.

Oogvocht kent een vlotte schrijfstijl, de hoofdstukken zijn redelijk kort, waardoor het boek makkelijk leest. De titel is voortreffelijk gekozen, maar wordt pas op het eind van het boek duidelijk. Het thema is ingenieus gevonden en prachtig verweven in deze moderne tijd. Het perspectief is wisselend, vanuit bijna alle personages beschreven. Daarom krijg je een goed inzicht in hoe het verhaal in elkaar zit en hoe de verschillende verbanden in elkaar grijpen.

Het verhaal is niet nagelbijtend spannend, ofschoon op het eind de spanning wel wat opgevoerd wordt, alhoewel dat gedeelte ook weer vrij kort is en enigszins snel afgeraffeld wordt. Er volgt heel veel uitleg om duidelijk te maken wat de Egyptische godin Isis te maken heeft met de vrouw Isis uit deze tijd. Om te begrijpen hoe het boek in elkaar zit, is deze uitleg noodzakelijk, maar misschien had die meer in het verhaal verweven kunnen worden.

Wie houdt van mythologische verhalen, kan zeker genieten van dit boek, omdat in dit verhaal de rituelen uit de mythologie in een nieuw jasje worden gestoken. En passant krijgt de lezer ook een inkijkje in het land Egypte met zijn goden, godinnen en farao’s en prachtige bouwwerken.