Nergens de diepgang van de Hole-boeken

Wat vreemd dat iedereen zo weg is van dit boek. Eerlijk is eerlijk, ik ben pas halverwege, maar tot nu toe vind ik het boek een tegenvaller. Zo diepgaand als Harry Hole en zijn entourage uitgewerkt zijn, de personages in De Zoon gaan zo diep als een borrelglas. Ook de relaties zijn te ver gezocht. Bijvoorbeeld de vriend van Martha die dan aggressief is en dan ineens weer poeslief.

Het effect dat 'Stig' instant heeft op iedereen is ook nogal vergezocht. Hij wordt afgeschilderd als Jezus, Robin Hood en John McClane tegelijkertijd.

Er zitten véél te veel personages in het verhaal en er worden teveel zijstappen gemaakt. Het lijkt wel alsof het boek geschreven is voor een tv-serie (de filmrechten zijn al verkocht) van 13 afleveringen of zo.

En wat is dat met dat 'of beter gezegd' om de haverklap.

De Zoon is niet Nebo-onwaardig, maar het had veel beter gekund en dat gevoel had ik ook bij Headhunters.