Goede tijden, slechte tijden voor de familie Cazalet

Verwarring is al weer het derde deel van de kroniek over de familie Cazalet. Na Lichte jaren dat zich afspeelt net voor de Tweede Wereldoorlog en waarin we de familie Cazalet leren kennen en het vervolgdeel Aftellen waarin de familie hun leven aan moet passen aan het begin van de oorlog, speelt Verwarring zich af in de laatste jaren van de oorlog tot aan de bevrijding. De hoofdrollen in dit deel zijn weggelegd voor de adolescenten in de familie Cazalet. Louise die op jonge leeftijd trouwt, Polly en Clary die allebei na het missen van een ouder hun weg moeten vinden en gaan wonen in Londen. De andere redelijk grote rol is weg gelegd voor Zoë die een relatie begint met een Amerikaanse oorlogsfotograaf. Van de overige leden van de familie krijg je maar af en toe een glimp te zien.

Doordat de schrijfster Elizabeth Jane Howard in dit derde deel met name focust op de opgroeide Polly, Louise en Clary, zijn het veel al hun problemen die de boventoon voeren in het verhaal. De oorlog, hoewel in kleine dingen wel zichtbaar, is meer naar de achtergrond. Het gaat niet meer over neerstortende vliegtuigen of grote bombardementen in Londen maar veel meer over liefdesperikelen, vriendschappen en het verdriet over een verlies.
In tegenstelling tot de eerdere twee delen waarin de schrijfster mooie beeldende taal gebruikte en het verhaal rustig voortkabbelt, is dit deel met meer vaart geschreven en is de schrijfstijl to the point, met maar zelden nog beschrijvingen van natuur en omgeving.
Er gebeurt zo veel op het gebied van relaties en buitenechtelijke affaires dat de vraag boven komt drijven of er nog wel “normale” relaties mogelijk zijn binnen de familie Cazalet. Hoewel boeiend en soms vermakelijk beschreven is het wel iets over the top.

Elizabeth Jane Howard wisselt in haar verhaal regelmatig van perspectief. De gevoelens van Clary worden door Clary zelf mooi verwoord in dagboekvorm. De verwarrende emoties en de hoop die zij nog heeft over de terugkeer van haar vader raken je als lezer. Ook de andere hoofdpersonages krijgen een eigen stem en dat maakt dat hun emoties en de problemen invoelbaar zijn.

Het boek eindigt met de bevrijding die voor ieder weer een nieuwe fase met zich meebrengt. Serieuze vragen over hoe verder te gaan met het leven na de oorlog zorgen er ook voor dat het verhaal weer wat vertraagd, het soap gehalte minder wordt en het mooie, soms wat wollige, taalgebruik langzaam terugkomt. Dat geeft goede hoop voor het vierde deel van deze kroniek.