Hard werken

Ik vond het hard werken, dit boek. Dat komt waarschijnlijk omdat schrijver John Williams heeft gekozen voor een roman in briefvorm. Zelf zegt hij daarover in het nawoord: “Ik wilde geen twintigste-eeuws beeld van de Romeinse tijd geven. Daarom laat de epistolaire vorm de mensen voor zichzelf spreken.”

Je zou dan bijna denken dat het om bewerkte originele brieven gaat, maar niets is minder waar. Williams heeft ze gewoon allemaal zelf geschreven. En dat doet hij knap. Vooral de laatste brief, vlak voordat Augustus sterft, heeft een impact om 'u' tegen te zeggen. Maar het lastige is wel dat, als je geen gymnasiast bent en niet zo goed ingevoerd in de geschiedenis van het oude Rome, je voortdurend moet gissen naar de context waarin sommige briefschrijvers hun epistels schreven. Ik heb dan ook regelmatig de verschillende hoofdpersonen gegoogled. Dat hielp wel om een en ander beter te kunnen begrijpen.

De reden waarom ik dit boek ben gaan lezen, is, dat ik een tijdje terug ‘Imperium’ van Robert Harris las ( zie mijn recensie elders op deze site). Dat boek ‘triggerde’ mijn belangstelling voor de oude Romeinen.

Je bent geneigd beide boeken dan met elkaar te vergelijken. Maar dat is een beetje appels met peren vergelijken. Imperium wordt verkocht als een ‘litteraire thriller’ die de inspanningen van Cicero beschrijft om consul te worden. Dat doet Harris bekwaam en heel spannend.

Augustus beschrijft – zoals gezegd in briefvorm – een iets latere periode waarin de 19-jarige Octavius na de moord op zijn oudoom Julius Ceasar de macht erft over het Romeinse rijk. Hij wordt de eerste en langst geregerende keizer. Het boek is in tegenstelling tot Imperium echter veel filosofischer en soms zelfs op het saaie af. Hoewel, de manier waarop Augustus (Octavius) zijn macht verovert wel weer heel boeiend wordt beschreven. Dat geldt ook voor de passages over zijn dochter Julia, die uiteindelijk door haar vader wordt verbannen.

Het positieve van dit boek is dat het me weer iets meer geleerd heeft over het oude Rome. Maar het heeft me niet enthousiast gemaakt voor de andere boeken van Williams. En toch….