Anders maar daarmee nog niet beter

Ik had alle boeken van Nicci French gelezen en ik had er zo langzamerhand wel genoeg van. Het werd te veel van hetzelfde. Toen ik hoorde over de nieuwe reeks met Frieda Klein heb ik de draad toch maar weer opgepakt. Dit eerste deel geeft me het gevoel dat het wel iets anders is maar of het nou beter is dan de voorgaande boeken, waag ik te betwijfelen. Ik vind de boeken van Nicci French vooral vrouwenboeken, dat wil zeggen steeds vrouwen in de hoofdrol en dan vrijwel altijd een zelfde soort vrouwen. Frieda Klein vind ik ook zo'n type: tamelijk eigenzinnige, onafhankelijke en niet bepaald de meest sympathieke vrouwen.
Het heeft bij mij wel eens de gedachte opgeroepen dat het schrijversduo de taken zo heeft verdeeld: Nicci bepaalt de figuren en schrijf en Sean fantaseert de plots en doet de research. Maar dat kan ik natuurlijk best helemaal fout hebben...