Masada; vrouwen, feiten en fictie

Een dik boek, en eenmaal aan het lezen, blijf je lezen. Het speelt zich af in de periode 70 - 73 jaar na de chr. jaartelling, in Israel. Toen bezet door de Romeinen. Op de hoge, grote en brede rots Masada-  die nog steeds bestaat en door toeristen te bezoeken is - wordt het leven gevolgd van 4 verschillende vrouwen. Hun levens lopen door elkaar heen.
Een ode aan Joodse vrouwen en hun volk, die door hun veerkracht en wilskracht, door de eeuwen heen, hun bestaansrecht tonen.
Na het jaar 73 begon de diaspora, Joden vertrokken naar vele landen. En een rest bleef wonen in Israel.
Een interessante roman voor mensen die houden van geschiedenis, gericht op landen in het Midden Oosten en specifiek Israel. En ik denk meer een boek voor vrouwen dan voor mannen.

Minpunten:
-Jammer dat er geen plattegrond van Masada in staat, en de ligging van de rots t.o.v. de Dode Zee.
Dit visuele aspect zou een goede aanvulling zijn.
-Dat er veel gedaan werd met planten en kruiden, kan ik voor die tijd begrijpen, maar die amuletten e.d. vind ik wat te extreem. De Joden kenden de Thora. Ik vraag me af of de schrijfster niet wat heeft overdreven.