Respect

De Londense Christy Lefteri studeerde Creative Writing en leverde in 2010 haar eerste roman af, 'A Watermelon, a Fish and a Bible'. Het is echter haar tweede boek 'The Beekeeper of Aleppo' dat eerst in Nederlandse vertaling verscheen. Lefteri die zelf van Grieks-Cypriotisch afkomst is, deed in 2016 en 2017 vrijwilligerswerk bij een vluchtelingenopvang in Athene. Uit de hartverscheurende verhalen die ze daar hoorde, ontstond 'De bijenhouder van Aleppo'. Dit verklaart het realistische gevoel dat je krijgt bij het lezen van dit boek. Knap.
Het boek begint als Nuri en Afra reeds in Engeland zijn aangekomen en onderdak vonden in een vervallen B&B aan zee. Ze wachten op hun interview voor de asielaanvraag. Afwisselend zijn er dan hoofdstukken die het relaas van hun vlucht vertellen, en dit alles chronologisch. Maar tussendoor kom je ook te weten hoe bijvoorbeeld Nuri begon als imker. Het is in feite een mooi en triest verhaal tegelijk, maar hoop heeft toch de bovenhand, ook al hebben Nuri en Afra het beiden heel erg moeilijk. Hun liefde voor elkaar houdt stand en samen komen ze erdoor, ook al doen ze het ieder op hun eigen manier.
'De bijenhouder van Aleppo' is een mooi en goed boek ook al kon het me niet grijpen en niet steeds men aandacht vasthouden, het realisme spatte er wel vanaf. Ik kan alleen maar bewondering hebben voor deze vluchtelingen die hun hele hebben en houden achterlaten en een zeer onzekere toekomst tegemoet gaan, áls die er al is, want niet zelden loopt het fataal af. Je kan je dit onmogelijk voorstellen. Daar komt nog bij dat ze meestal een deel of zelfs een groot deel van hun familie verloren hebben. Het verlies van deze vluchtelingen is immens. Ze verdienen ons respect én onze hulp. 'De bijenhouder van Aleppo' is een boek dat je dit nogmaals doet inzien en we mogen blij zijn dat deze boodschap wordt uitgedragen door zulke boeken en de vele hulpvaardige mensen.