Lezersrecensie
gruwelijke wantoestanden in de toenmalige psychiatrische ziekenhuizen
Een roman gebaseerd op historische feiten. Hallucinant hoe men toen dacht over psychiatrische behandelingen, gruwelijk en in feite pure horror. Jonge vrouwen worden publiekelijk vernederd en seksueel mishandeld. Hun lichaam wordt te pas en te onpas aangeraakt en gepenetreerd, manueel of met vreselijke instrumenten. Je zou voor veel minder gek worden. Walgelijk.
En dan is er daar het verhaal rond al deze feiten. Enerzijds is daar de Zwitserse student Jori. Door middel van flashbacks kom je zijn hele verhaal te weten en waarom hij doet wat hij doet. Op een gegeven moment verschijnt Runa in de kliniek. Jori begint zich te interesseren voor haar en voelt sympathie, ze doet hem immers denken aan de vrouw van zijn leven die hij heeft achtergelaten in Zwitserland en voor wie hij naar Parijs is gekomen.
En anderzijds is er de verlopen Leqoc, met een roeping van criminele aard volgens eigen zeggen en voorheen rechercheur bij de Sûreté. Hij raakt als bij toeval betrokken bij de vreemde gebeurtenissen in Parijs.
Beide verhalen spelen naast elkaar maar raken langzaam maar zeker vervlochten. En dan zijn er tussendoor nog kleinere verhalen die uiteindelijk allemaal hun plaats krijgen in het geheel. Het sleept voort en het duurt lang eer er 'verhaal' begint in te komen. Grote delen lijken vooral een beschrijving van de toenmalige toestand van psychiatrische patiënten, de psychiatrie stond toen nog in zijn kinderschoenen. Uiteindelijk raak je er dan toch in en kun je je vinden in een misdaadverhaal dat zelfs af en toe nog spannend is ook. Het einde wordt dan echter weer afgehaspeld en is ontgoochelend, in mijn ogen dan toch.
Het boek leest niet altijd even vlot en is soms wat lang van stof. Het was wel interessant om eens ondergedompeld te worden in de afgrijselijke wereld van de toenmalige psychiatrische klinieken en haar nu bekende artsen. Als misdaadverhaal komt het boek laat op gang maar vanaf dan is het beter te lezen. Vandaar uiteindelijk toch nog een derde ster.
En dan is er daar het verhaal rond al deze feiten. Enerzijds is daar de Zwitserse student Jori. Door middel van flashbacks kom je zijn hele verhaal te weten en waarom hij doet wat hij doet. Op een gegeven moment verschijnt Runa in de kliniek. Jori begint zich te interesseren voor haar en voelt sympathie, ze doet hem immers denken aan de vrouw van zijn leven die hij heeft achtergelaten in Zwitserland en voor wie hij naar Parijs is gekomen.
En anderzijds is er de verlopen Leqoc, met een roeping van criminele aard volgens eigen zeggen en voorheen rechercheur bij de Sûreté. Hij raakt als bij toeval betrokken bij de vreemde gebeurtenissen in Parijs.
Beide verhalen spelen naast elkaar maar raken langzaam maar zeker vervlochten. En dan zijn er tussendoor nog kleinere verhalen die uiteindelijk allemaal hun plaats krijgen in het geheel. Het sleept voort en het duurt lang eer er 'verhaal' begint in te komen. Grote delen lijken vooral een beschrijving van de toenmalige toestand van psychiatrische patiënten, de psychiatrie stond toen nog in zijn kinderschoenen. Uiteindelijk raak je er dan toch in en kun je je vinden in een misdaadverhaal dat zelfs af en toe nog spannend is ook. Het einde wordt dan echter weer afgehaspeld en is ontgoochelend, in mijn ogen dan toch.
Het boek leest niet altijd even vlot en is soms wat lang van stof. Het was wel interessant om eens ondergedompeld te worden in de afgrijselijke wereld van de toenmalige psychiatrische klinieken en haar nu bekende artsen. Als misdaadverhaal komt het boek laat op gang maar vanaf dan is het beter te lezen. Vandaar uiteindelijk toch nog een derde ster.
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Heidi
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
