Vreemd en traag

Vergeet de meisjes gaat over onderlinge relaties, liefde en vriendschap. Het is beschouwend beschreven. Je kijkt mee als een Amerikaanse journalist, die de Nederlandse schrijfster Iris Kouwenaar komt interviewen. De schrijfster lijkt er een vreemde vriendschap op na te houden met huisgenoot Kay. Het verhaal is erg onoverzichtelijk, langdradig en bevat een aantal grammaticale fouten. Alma Mathijsen probeert een bodem te leggen voor de dynamiek tussen Iris en Kay. Het is mij niet helemaal duidelijk wie er aan het woord is binnen de dialogen. Binnen het verhaal probeert Mathijsen via de dialogen een verhaal te vertellen dat een verbinding moet leggen tussen de wereld van Iris en Kay. Snelheid zit er niet in en als lezer vraag ik me af waar het verhaal heen gaat. Mocht je door de eerste helft heen komen dan volgt er eindelijk een gedeelte met actie. Al was vanaf dat moment ook direct duidelijk wat er aan de hand is. Na de ontknoping volgt nog een hele tekst en uitleg over hoe de vork in de steel zit. Dat is overbodig, want als lezer kan ik dat zelf wel bedenken. Een vreemd en langdradig verhaal wat op geen moment echt pakkend is.