In hoeverre kun je je dromen naleven?

De titel In je dromen ga jij is intrigerend, de schrijfster Inge van der Krabben (shortlist Hebban debuutprijs 2016) is mij onbekend. De cover doet denken aan die van De vliegeraar en de korte inhoud belooft ‘een familieroman over drie vrouwen in Marokko en Nederland’. De ingrediënten op de achterflap deden mij een beetje denken aan Anna, Hanna en Johanna van Marianne Frederiksson dus daarom was ik wel benieuwd naar de levens van moeder Safia, dochter Mariam en kleindochter Aya.

De hoofdstukken over de drie vrouwen wisselen elkaar af; boven het hoofdstuk staat steeds welke verhaallijn aan bod komt, maar ook zonder die aanduiding zou duidelijk zijn over wie het gaat. Van der Krabben heeft aan elk van de vrouwen een eigen stem en een eigen stijl gegeven. De bejaarde Safia is wat mij betreft de meest interessante verhaallijn, omdat haar levensverhaal hoofdzakelijk via herinneringen en flashbacks is opgebouwd, soms inderdaad op droomachtige wijze. Deze verhaallijn leest bijna als een sprookje, met magische elementen als goed en kwaad. Op haar sterfbed geeft Safia haar oudste dochter Mariam de opdracht om haar eerstgeboren zoon te gaan opsporen in Marokko; diens bestaan was tot dan toe een geheim. Mariam geeft gehoor aan dit verzoek van haar moeder en vertrekt naar Marokko, een week voordat haar dochter Aya gaat trouwen. De verhaallijn van Aya vond ik ook mooi, omdat zij nog zo volop in ontwikkeling is. Ze is studente geneeskunde, maar twijfelt erover of ze deze studie is gaan doen omdat ze dat zelf graag wilde of omdat ze gezwicht is onder druk van haar familie die trots zou zijn wanneer zij als eerste van de familie een universitaire studie zou afronden. Net als haar oma draagt Aya ook een geheim met zich mee. De verhaallijn van Mariam vond ik het minst interessant en soms ook wat langdradig.

In je dromen ga jij gaat over een aantal interessante thema’s. In hoeverre conformeer je je als (schoon-/klein-)dochter aan (ongeschreven) regels en tradities, hoe ga je om met geheimen, en in hoeverre ben je in staat om je eigen keuzes te maken in het leven? Van der Krabben heeft veel gevoel voor het beschrijven van de couleur locale; de dwangmatig poetsende Mariam die met haar achterwerk in de lucht met een wattenstokje de plinten onder handen neemt zie je voor je, evenals het huis van Safia in het zinderend hete Marokko waar het gezang van de krekels het verloop van de dag lijken te dicteren. Af en toe neigt de verhaallijn naar minder geloofwaardig of net iets te toevallig of een tikkeltje te voorspelbaar, maar in het algemeen zit het boek goed in elkaar, wat mij betreft. De stijl leest vlot, is soms filosofisch of poëtisch, maar vond ik hier en daar ook wat clichématig (bijvoorbeeld bij de beschrijving van één van de trouwjurken van Aya). De mannen in het verhaal komen er niet altijd even goed vanaf; zij zijn qua karakter duidelijk minder goed uitgewerkt dan de drie vrouwen.
Al met al is In je dromen ga jij in het algemeen een prettig leesbaar boek, dat ook bij liefhebbers van feelgood vermoedelijk goed in de smaak zou kunnen vallen. Daarnaast is het interessant om te lezen hoe vrouwen uit een andere cultuur dan de Nederlandse soms anders omgaan met meer of minder grote levensvragen.