Interessant debuut met verrassend einde

Desalnietbemind, het debuut van Annabel Jonk (pseudoniem), vertelt het verhaal van de advocate Martha, die kort na het totaal onverwachte overlijden van haar man Victor, erachter komt dat hij veel geheimen over zijn leven voor haar verborgen heeft gehouden. In zijn werkruimte vindt ze een schrift met verhalen over zijn jeugd, een mobiele telefoon met onverklaarbare berichten en ontdekt ze dat hij er een tweede leven op na hield. Het is haar er alles aan gelegen om de man waar ze mee getrouwd was opnieuw te leren kennen en alle geheimen te ontrafelen.

Jonk heeft een mooie beeldende schrijfstijl. Door ervoor te kiezen om het verhaal uit het perspectief van Martha te schrijven, kom je alleen te weten wat Martha weet. Dat zorgt ervoor dat je de feiten alleen leert kennen vanuit de interpretatie die Martha eraan geeft. Zij is door de diepe rouw waarin ze verkeert geen betrouwbare verteller, waardoor je regelmatig op het verkeerde been wordt gezet. Haar rouwproces gaat van intens verdriet, naar boosheid en weer terug. In dit hele proces probeert ze door haar zoektocht naar Victors verleden zijn dood een plaats te geven en er op den duur vrede mee te hebben. Dat ze daarbij een beerput opentrekt en dingen ontdekt die beter verborgen hadden kunnen blijven, realiseert ze zicht op dat moment niet. Het zorgt er wel voor dat zij als een soort wraakengel het recht in eigen hand neemt. Maar of ze hiermee recht doet aan de situatie, wordt pas helemaal op het eind duidelijk in een volkomen onverwacht plot. Naast rouw zijn andere belangrijke thema’s in het verhaal kindermisbruik en posttraumatische stress en de gevolgen die dat voor je leven kunnen hebben. Omdat je ook het doen en laten van de andere personages vanuit Martha bekijkt, blijft een gekleurd beeld bestaan waarvan het maar de vraag is of die klopt. Dat maakt het een boeiend verhaal waarin ruimte is voor je eigen interpretatie van de gebeurtenissen.

Het boek begint als een roman maar verandert naar het einde toe in een psychologische thriller. De stappen die Martha neemt zijn niet allemaal even geloofwaardig, maar kunnen misschien wel verklaard worden door de situatie waarin ze zich bevindt. De gevoelens van boosheid, zeker als jezelf iemand heel plotseling hebt verloren, zijn te verklaren en daardoor doe je misschien dingen die je anders nooit zou doen. Het zorgde in ieder geval voor een boeiend verhaal wat ik met plezier heb gelezen en met een plot die ik totaal niet zag aankomen. Vraag blijft wel of Annabel Jonk werkelijk als auteur debuteert of dat zij inmiddels onder haar eigen naam haar lauweren al heeft verdiend in een ander genre. Want haar schrijfstijl doet zeker niet onder voor auteurs die al langer meelopen. De tijd zal het ons hopelijk leren.