In één adem uitgelezen

Vanaf het moment dat je het boek in handen krijgt, ben je geïntrigeerd. Eerst door de cover: een prachtige dubbele cover met de titel van het boek, ‘Het Dossier’, in opengewerkte letters waardoor twee ogen je aankijken. En als je boek openslaat en begint met het lezen van de eerste pagina wil je meer, meer, meer. Want je wilt weten wie die verteller is en waarom hij zijn schokkende verhaal vertelt. Het verhaal begint in 2014 waarin de 46- jarige Josta Bresse slachtoffer blijkt van een orgaanroof. Een operatie waar zij zich totaal niets van kan herinneren. Als ze aangifte doet en de recherche een onderzoek start, ontdekken ze dat Josta geregistreerd staat als overleden. Als er daarna een aanslag op haar leven wordt gepleegd, blijkt dat een link te hebben met haar verleden als lid van de ‘Königstein Gruppe’ die in opdracht van het toenmalige DDR-regime kunst vervalste. Vlak voor de val van Berlijnse Muur is er een geheim dossier verdwenen, dat nooit teruggevonden is. Mede door DDR-verleden vertrouwt Josta vertrouwt niets en niemand en ze besluit het heft in eigen hand te nemen en in het geheim naar Berlijn te vertrekken.
Er ontrolt zich een spannend verhaal waarin Josta langzaam maar zeker ontrafelt wat er is gebeurd.

Anya Niewierra beschrijft zeer geloofwaardig het leven in de DDR, waar je, als je bent opgevoed in het vrije Westen, je werkelijk geen voorstelling van kunt maken. Van vrije meningsuiting is geen sprake en als je als kind ergens in uitblinkt is een staatsopvoeding waar je als ouder geen enkele zeggenschap meer over hebt het resultaat. En als je als ouder niet meewerkt, is ontzegging uit de ouderlijke macht nog het minst van wat je kan overkomen. Mensen worden verraden, verdwijnen of worden neergeschoten en het leven in angst is dagelijkse realiteit. Dit alles verwoordt Niewierra in een uiterst plezierig te lezen schrijfstijl met mooie, goedlopende zinnen waarin ze zowel de psychologische als de ‘actie’ spanning steeds verder opvoert. De perspectiefwisselingen tussen enerzijds Josta en anderzijds de verteller blijven boeiend tot het eind want pas dan wordt echt duidelijk waarom de verteller zijn verhaal doet. En ook dan komen de verschillende verhaallijnen van de orgaanroof en het verleden van Josta in de DRR bij elkaar. Kortom: een geweldig boek dat ik bijna in één adem heb uitgelezen. Anya Niewierra heeft er een fan bij!