Hartverwarmende feelgood Kerstread

Met The little shop on Silver Linings Street heeft Emma Davies een heerlijke feelgood Kerstread geschreven. Het verhaal begint een paar weken voor Kerstmis als de eigenares van de juwelierswinkel waar de 32-jarige Daisy werkt, meedeelt dat ze met pensioen gaat. Haar drie zonen zijn, net als Daisy zelf, geschokt als ze aankondigt dat ze de winkel wil overdragen aan de zoon die het meest toepasselijke juweel voor Daisy creëert. De drie broers kunnen niet anders dan de wens van hun moeder vervullen en de onderlinge competitie aan te gaan om zeggenschap over de winkel te krijgen. Daarvoor moeten ze Daisy beter leren kennen en er wordt besloten dat elke broer een dag met Daisy mag doorbrengen om erachter te komen met welk cadeau ze Daisy het meest plezier kunnen doen.

Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Daisy en vanaf het eerste moment sluit je haar in je hart. Daisy is bijzonder. Zij heeft de unieke gave om klanten het perfecte juweel voor die ene speciale gebeurtenis te verkopen. Niet het duurste, maar wel een juweel dat past bij de klant. In haar vrije tijd ontwerpt en maakt ze sprankelende zilveren juwelen vanuit haar hart. Een geheim dat ze met niemand deelt en zeker niet met de familie Buchanan. Ondertussen droomt dat ze ooit de liefde van haar leven zal ontmoeten. Maar Daisy laat sinds haar ongelukkige jeugd niemand meer toe in haar persoonlijke leven. Ze heeft geen vrienden en haar sociale contacten beperken zich tot de klanten in de winkel en de schrijver die ze gedag zegt tijdens haar dagelijkse wandeling langs het kanaal. Ze eet elke dag hetzelfde, gruwt van drukke plaatsen vol mensen en houdt er niet van als ze uit haar comfort zone wordt gehaald. En dat is precies wat Beatrice Buchanan doet als ze de competitie uitschrijft. Daisy wordt gedwongen al haar angsten onder ogen te zien en je ziet haar zich heel voorzichtig open te stellen voor andere mensen en die toe te laten in haar leven en nieuwe dingen te proberen. Als ze zich aanmeldt voor een workshop kransen en ze haar eigen ontworpen zilveren sieraden verwerkt in de krans, is dat de start van nieuwe vriendschappen en voelt ze zich voor het eerst van haar leven welkom en geliefd. En ze ontdekt dat ze met haar eigen ontwerpen mensen weet te raken.

Het is niet alleen een eyeopener voor Daisy. Tijdens de uitstapjes houdt ze de drie broers een spiegel voor en zorgt ze ervoor dat ook zij hun eigen leven en passies onder de loep nemen. Wie er uiteindelijk de grote winnaar wordt, wordt pas op het eind duidelijk. Tot die tijd hoop je dat zowel Daisy als de broers de juiste keuzes maken en hun hart volgen en gaan doen wat zij het allerliefste willen.

Misschien is het niet helemaal realistisch, maar het is wel een heerlijk verhaal dat je in een paar dagen uitleest. Hoewel het verhaal zich rond Kerstmis afspeelt, is het zeker geen zoetsappig Kerstverhaal. Het zou zich ook heel goed op elk ander tijdstip hebben kunnen afspelen. Ik heb er in ieder geval van genoten en ik hoop dat haar boeken ooit in de Nederlandse vertaling zullen verschijnen. De fans van Jenny Colgan zullen zeker ook genieten van deze auteur. Ik ben in ieder geval fan!