mooi verhaal met tegenvallers

Het verhaal is mooi begonnen, maar gaandeweg begon ik Isidorus steeds onsympathieker te vinden. Een zelfingenomen, megalomane kwast, met een duidelijke minachting voor de "lagere klasse". Dat maakt het laatste deel minder plezierig leesbaar.
Het verhaal is op zich goed, de beschrijvingen levendig. Je kunt het bijna visualiseren. Al lezend verplaats je je als vanzelf naar die tijd. Google (maps) bij de hand maakt het nog mooier.
Wat ik een echte afknapper vond is de clou. Eindelijk aan tafel bij de koning... Zo'n goed geheugen en dan eindigen met een "black out". Alsof de schrijver geen goed einde kon verzinnen.