Vriendschap in de Alpen

De acht bergen, is geschreven door de Italiaanse schrijver Paolo Cognetti. Een boek over vriendschap, over de aantrekkingskracht én het gevaar van bergen. In de foto op de achterzijde, zie je de bergzon en ontberingen als het ware ook in zijn nog relatief jonge gezicht al getekend.
Tijdens het lezen van dit beschouwende verhaal gaan je voeten als het ware al vooruit om ook zelf over de onbekende paden opwaarts te lopen.

De twee hoofdpersonen, vrienden al sinds ze nog jongens waren leiden een tegengesteld leven, maar komen op cruciale momenten samen op een vaste plaats in de bergen. De beschrijving van de bouw van een hut in de schaduwzijde, tegen de bergflank vond ik het hoogtepunt van het boek. Een ‘mancave’ maar dan ontdaan van de stoerheid. Een schuilplaats tegen de sleur en de stress van het stadse leven, maar ook een plek die je misschien uiteindelijk moet loslaten.

De ene naar volwassenheid groeiende jongeman, die ‘van het komen en het gaan’ reist de wereld van de acht bergen rond en de ander is degene die altijd ‘blijft’. Toch, delen zij een typische mannenvriendschap. Die ondanks afstand toch nog vitaal kan blijven en eenmaal weer opgepakt als vanouds is.

Het boek verdient wat mij betreft vijf sterren. Niet zozeer omdat het plot nu zo knap gevonden is, maar omdat het thema’s aansnijdt, zoals de schoonheid én kracht van de natuur op een mooi trage, weemoedige manier die beklijft. Een aanrader voor al die mannen (en vrouwen) zo druk in de weer met de carrière. Wat is nu werkelijk van waarde?