Bedwelmende bergen

Een bijzonder verhaal met de allure van een allegorie. Het boek beschrijft de haast griezelige gebeurtenissen van een groep herders op een verlaten bergweide eind 19de, begin 20ste eeuw die in quarantaine is geplaatst aldaar vanwege ‘de ziekte’. En ze hadden het kunnen weten, omdat 20 jaar eerder het ook al mis ging. Maar, de mens is koppig en hardleers.

De sfeer is doordrenkt met noodlot en tragiek. En erger, de herders veranderen in wildemannen. Niet alleen de koeien zijn ziek, de mannen ook. En de bergen? Die zijn uiteindelijk de scherprechters.
Al vanaf pagina 1 voel je als lezer dat het niet goed zal aflopen.

Het taalgebruik van de Zwitserse schrijver Ramuz is bedwelmend en zeer beeldend. Ondanks het dreigende noodlot, raak je als lezer in de ban van vooral de sfeer die Ramuz (1878-1947) oproept.