Monument voor liefde

Met Ischa Meijer heb ik nooit zoveel gehad. Een goed en scherp interviewer. Vervelend, irritant mannetje. Voor Connie Palmen lag dit allemaal anders, zo blijkt wel uit dit boek waarin zij terugkijkt op hun relatie. Het is een mooi en eerlijk boek geworden en een waar monument voor hun liefde. Maar eerlijk gezegd snap ik na lezing nog steeds niet wat nu zijn aantrekkingskracht was, want hij kon ook tegen Palmen onhebbelijk doen en raar uit de hoek komen. Zijn joodse afkomst en kampverleden zal hier zeker aan ten grondslag hebben gelegen. Resteert opnieuw een boek van Palmen waar ik qua thematiek niet zoveel mee heb, maar waar ik toch bij vlagen van heb kunnen genieten dankzij de prachtige zinnen die La Palmen opschrijft.