Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Een kijkje in een zeer besloten gemeenschap

Hetty 21 januari 2018
Het boek is gebaseerd op de eigen ervaringen van schrijfster Margot Vanderstraeten, Margot studeerde in Antwerpen voor tolk en vertaler (1987 – 1993) en zocht een baantje als werkstudent.
Ze vond een baan bij de familie Schneider waar ze de vier kinderen dagelijks moest begeleiden bij het maken van hun huiswerk. Dit gebeurde wel na enige aarzeling van de familie Schneider want Margot is niet Joods en houdt er een heel andere levensstijl op na, ze woont o.a. ongehuwd samen met een Iraanse vluchteling, verder voldoet haar kleding ook totaal niet aan de Joodse standaard.
Maar nadat andere kandidaten het al snel voor gezien hielden besloten ze om Margot toch een kans te geven.

Heel langzaam, met veel blunders, vallen en opstaan, maar vooral met heel veel voorzichtigheid en respect weet Margot het vertrouwen van de familie en vooral van de middelste twee kinderen, Elzira en Jakov, te winnen. Ze helpt Elzira om wat meer zelfvertrouwen op te bouwen en om manieren te vinden om met haar dispraxie om te gaan, verder biedt ze de kinderen een kijkje in een wereld die voor hun net zo ongewoon is als het orthodoxe Jodendom voor Margot.

Via Margot leren we meer over de verschillende gebruiken, we maken een Sabbat mee en ontdekken wat koosjer eten bereiden nu precies inhoud, en dat hier echt veel meer bij komt kijken dan gedacht. We horen waarom de gemeenschap zo gesloten is, hoe er een partnerkeuze gemaakt wordt, waarom kennis en onderwijs van de kinderen zo ontzettend belangrijk is.
Margot beschrijft alles op een open en eerlijke manier waarbij ze haar twijfels en bedenkingen niet onvermeld laat. Ze verbaast zich en maakt zich boos. Zo begrijpt ze de angsten en frustraties die zijn voortgekomen uit de Holocaust, maar kan ze geen begrip opbrengen voor de standpunten ten aanzien van de Palestijnse kwestie.

Ook wanneer de kinderen haar hulp niet meer nodig hebben, en uitvliegen over de wereld (Israël, New York) blijft Margot contact houden met de familie, vooral met Elzira. Want inmiddels is ze uitgegroeid van huiswerkbegeleidster tot vriendin en vertrouwenspersoon, ze is vooral voor Elzira, een klankbord geworden.
Wanneer de kinderen volwassen en getrouwd zijn, een eigen gezin hebben en in het buitenland wonen bezoekt Margot ze enkele malen en doet daar ook weer ontdekkingen over de leefgewoonten van de orthodox Joodse gemeenschap.

Het boek is in een vlotte stijl geschreven en is een autobiografisch en confronterend relaas over opgroeiende kinderen in een modern-orthodox Joods milieu, gezien door de ogen van een niet-Joodse jonge vrouw. Het is een verzameling van anekdotes op chronologische volgorde verweven tot een verhaal.

Centraal thema in dit boek is diversiteit, en hoe wij ondanks al onze onderlinge verschillen toch op een goede manier kunnen samenleven. Maar ook dat het nogal lastig blijkt te zijn om een hechte vriendschap op te bouwen, omdat het juist door de verschillende opvattingen en gewoontes lastig blijft om helemaal open naar elkaar te zijn, lang niet alle onderwerpen zijn gemakkelijk bespreekbaar en voorzichtigheid blijft geboden.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Hetty