Iets anders stond op het punt te beginnen

De blinde muur van Henning Mankell is geschreven in 1998. In het licht van het centrale thema van dit boek ‘computermisdaad’ is dit een interessant gegeven. Er wordt een dode gevonden bij een pinautomaat. Een taxichauffeur wordt vermoord door twee jonge meiden. Dit alles speelt zich af in en rond Ystad. Het bekende team van Wallander moet aan de slag. Al snel wordt duidelijk dat de computer een centrale rol speelt in dit verhaal. Wallander voelt zich een leek op dit gebied en moet een beroep doen op zijn omgeving waaronder een hacker en zijn jongere collega.

De blinde muur is weer een echte Wallander. Een dik boek van ongeveer 600 bladzijden dat gemakkelijk leest en vaak spannend is. Mankell zet de lezer vele malen op het verkeerde been en er zijn verschillende plotwendingen. De lezer weet soms feiten die Wallander niet weet en dit verhoogt de spanning. Ook staat de menselijkheid van de inspecteur weer op de voorgrond. Je maakt zijn beslommeringen mee, zijn mopperigheid, zijn volhardendheid, het gebrek aan slaap en zijn overpeinzingen.

Soms zijn de zinnen kort en de dialogen snel. Ik heb de indruk dat dit in de loop van de reeks toegenomen is. Dit levert versnellingen op in het verhaal. De plaats, de tijd, de omgeving, het weer, alledaagse gebeurtenissen en menselijke onhebbelijkheden worden consequent ingebracht in het verhaal. Hierdoor ontstaat een context van het gewone dagelijkse leven. Dit staat in schril contrast met de gruwelijke misdaden. Soms levert dit een soort ‘vervreemding’ op. In dit boek wordt - meer dan voorheen - teruggegrepen op eerdere boeken uit de reeks. ‘Je kunt een oude hond geen nieuwe kunstjes leren’, denkt Wallander. Deze uitspraak staat symbool voor het afgeven van het stokje en de opvolging door een nieuwe generatie.

Iets was voorbij.
Iets anders stond op het punt te beginnen.

Een paar kritiekpunten. Wallander komt te gemakkelijk weg met de aanslagen. En soms vervalt hij in herhaling wat bespiegelingen betreft. Dit achtste boek is het sluitstuk van de reeks. De negende grijpt terug in de tijd. Al met al een waardig slot van een gedenkwaardige reeks boeken.
Nieuwe tijden breken aan.