beetje landradig

Alan word 100 en zit in een bejaarden tehuis. En dat is nou net niet zijn favoriete plek om te zijn. Hij klimt uit het raam en verdwijnt.

Ik moet zeggen dat mijn verwachtingen vooraf anders waren. Ik had het geheime dagboek van hendrik groen in mijn hoofd en dacht dit lijkt er op. Een behoorlijke dosis humor in een boek waar je zo doorheen vliegt. Nou ...dat was het niet.

Er was wel humor maar vooral historiek en een mooie verhaallijn die ook wel wat van je fantasie vraagt voerde de boventoon. Het is ook zeker geen boek waar je doorheen vliegt. De schrijfwijze was iets langdradig en ik moest op zijn tijd me best concentreren op de zinsopbouw.

Wel een mooi boek maar mij iets te saai en langdradig. Ik geef hem drie sterren.