Leuk leesvoer.

Achter op het boek staat:

''New york bestseller, briljant dit boek leg je onmogelijk naast je neer''


Hmm nou daar zijn de meningen in dit geval over verdeeld. Mijn mening is dat het boek zeker niet het briljantste is wat ik ooit in mijn handen heb gehad. Ik kan dit boek niet meer dan 3 sterren geven op 5. Het is een leuk boek en zeker niet slecht, maar meer als een burgerlijk leuk, bijna truttig huisvrouwenverhaal zou ik niet als beschrijving durven noemen van dit boek.
De omslag vind ik mooi en nodigt uit om in een boekwinkel in elk geval de achterflap te lezen.Het beeld van een uiteenspattende roos doet je vermoeden dat de wereld van een gezinsleven als een mooi kristal uiteenspat ! Zo heftig was dit verhaal in werkelijk niet echt. Ja er waren problemen die een beetje dokter Phil achtig voorkwamen en beschreven werden, maar die passeerden met niet al teveel spanning de revue.

In het begin stadium worden personages in rap tempo afgewisseld en aktes en scenes vliegen om je oren. Hierdoor is het in de eerste 100 bladzijdes opletten en worstelen geblazen om het verhaal bij te houden en ik had wat moeite om de auteur te blijven volgen. Het is geen boek dat ontspannen leest na een drukke dag want dan kun je simpel je hoofd er niet bij houden.Het leest stroef en kost wat moeite om erin te komen.

Als rode draad door het hele verhaal komen af en toe scenes uit de val en bouw van de Berlijnse muur naar voren, af en toe worden hier beelden van beschreven en word er een stukje geschiedenis van Berlijn levendig verteld. Wat dit in het verhaal deed ? werd mij eigenlijk pas duidelijk in het laatste hoofdstuk. Ik heb nog steeds niet echt een flauw idee wat de schrijfster hier nu mee bedoeld heeft? Ik heb geen idee wat de schrijfster hiermee duidelijk heeft proberen maken. Zeker in het begin slaat dat kant nog wal en heeft het naar mijn mening niet veel met het daadwerkelijke verhaal te maken. Het is een side step naar een ander tijdperk.

Wat grappig was , op een gegeven moment word er gesproken over pasen de eerste dag van de herfst..dan denk je herfst?? lente toch? tot je je realiseert dat dit verhaal zich in Australie afspeelt waar de seizoenen natuurlijk omgekeerd zijn. Dat realiseer je je eigenlijk nooit! Australiërs vieren kerst in de zomer en pasen in de herfst.

Naarmate het verhaal vordert word het boeiender en word je wat meer in het verloop getrokken. Spanning is er niet echt ik zou het meer als een combinatie van feel good en een simpele roman beschrijven. Een aantal trieste gebeurtenissen worden beschreven , dat is het leven.. en zo word het ook verteld. Elk huis heeft zijn kruisje en in dit boek komen er een aantal kruisjes voorbij. Het geheel hangt samen doordat een ieder elkaar van de basisschool kent, van vroeger en van nu. Aan het eind krijgt het verhaal nog wel een trieste , beetje verrassende wending. Ik vraag me af of een simpel mens ook zo had gehandeld als je datzelfde overkomen was.

De achterflap doet vermoeden dat het om een groots geheim van een man gaat! Ja klopt er is een geheim , maar er gebeurt veel meer, en het geheim word niet heel groot gemaakt naar mijn mening en neemt niet de plek van de hoofdmoot in! desondanks vond ik het leuk dit boek te lezen maar hij komt niet op mijn favorieten boekenplankje.