typisch suzanne

Na de dood van haar tante Eva, reizen Sophie en Daan naar winterberg voor de onthulling van de erfenis. Alle drie nichtjes zijn erfgenamen en hun oom ook.

Al gauw is er eentje dood en dan gebeurt er van alles waardoor een erfenis ineens niet zo heel belangrijk meer lijkt.

Het is weer een typisch Suzanne Vermeer verhaal. Het begint lekker heeft de nodige ingrediënten en eindigt prima.
Het is heerlijk leesvoer voor hooguit twee dagen want door de fijne schrijfwijze lees je er zo doorheen.
Dit soort thrillers zijn prima maar missen wel de nodig diepgang en echte spanning.
Voor wat betreft opbouw is het prima maar inmiddels na 6 voorgangers die ik gelezen heb niet meer echt onderscheidend.
De opbouw is hetzelfde , het verloop ook met onmisbaar het slotstuk maar toch heb ik dan weer iets van hmm waar is de echte spanning nou?

Dus niet slecht maar ik zou wel eens iets vernieuwends willen.