Lezersrecensie
De acht bergen
Recensie de Acht bergen van Paolo Cognetti
Dit boek mocht ik lezen voor de bol.comleesclub.
De cover is wat sober in de grijs-groen tinten. Hierop zie je enkele bergen.. Het boek heeft een losse kaft wat ik persoonlijk niet zo mooi vind. De omslagflappen vind ik wel weer mooi. Hierin lees je meer over het boek en over de schrijver.
De schrijver Paolo Cognetti is voor mij totaal onbekend maar omdat dit boek bekroond is met Premio Strega 2017 maakte het mij heel nieuwsgierig.Normaal zou ik het boek niet gauw oppakken in een boekenwinkel.
De schrijfstijl is mooi al vind ik het door al de namen van de bergen wel af en toe lastig. Ook vind ik de zinnen wat aan de lange kant. De auteur weet het verhaal erg beeldend neer te zetten. Hij omschrijft de bergen en de omgeving zo mooi dat het lijkt dat hij je mee neemt op reis. Ook de onderlinge relaties worden erg duidelijk neer gezet.
Het verhaal gaat over Pietro. Die met zijn ouders vertrekt uit Milaan naar het bergdorpje Grana. Zijn vader verblijft veel in Milaan en komt in het weekend ook in de bergen.
Pietro geniet samen met zijn moeder en leert er ook zijn vriend Bruno kennen. Ze spelen uren in de natuur en gaan veel wandelen met de vader van Pietro. Een goede verstandshouding heeft hij niet met zijn vader. Hij vertrekt daarom naar Turijn. Met de liefde wil het niet lukken en zo reist hij steeds verder de wereld door. Bruno blijft op zijn eigen alm.
Pietro heeft het contact met zijn vader verbroken en houd schriftelijk contact met zijn moeder.
Pietro denkt veel na tijdens het reizen en ook over zijn contact met zijn vader. Voor hij ook maar iets goed kan maken krijgt hij bericht dat zijn vader is overleden en hem een stuk grond met een hut in Grana heeft achtergelaten.
Pietro besluit de paden te bewandelen die zijn vader ook bewandeld heeft en komt zo weer terug bij zijn vriend Bruno. Samen knappen ze de hut op
‘We gaan pas weer naar beneden als we ergens komen waar we niet verder omhoog kunnen'
Een boek dat gaat over familiebanden, vriendschap en het op zoek naar jezelf. Het zet je af en toe aan het nadenken.
Ik geef het 4 sterren
Dit boek mocht ik lezen voor de bol.comleesclub.
De cover is wat sober in de grijs-groen tinten. Hierop zie je enkele bergen.. Het boek heeft een losse kaft wat ik persoonlijk niet zo mooi vind. De omslagflappen vind ik wel weer mooi. Hierin lees je meer over het boek en over de schrijver.
De schrijver Paolo Cognetti is voor mij totaal onbekend maar omdat dit boek bekroond is met Premio Strega 2017 maakte het mij heel nieuwsgierig.Normaal zou ik het boek niet gauw oppakken in een boekenwinkel.
De schrijfstijl is mooi al vind ik het door al de namen van de bergen wel af en toe lastig. Ook vind ik de zinnen wat aan de lange kant. De auteur weet het verhaal erg beeldend neer te zetten. Hij omschrijft de bergen en de omgeving zo mooi dat het lijkt dat hij je mee neemt op reis. Ook de onderlinge relaties worden erg duidelijk neer gezet.
Het verhaal gaat over Pietro. Die met zijn ouders vertrekt uit Milaan naar het bergdorpje Grana. Zijn vader verblijft veel in Milaan en komt in het weekend ook in de bergen.
Pietro geniet samen met zijn moeder en leert er ook zijn vriend Bruno kennen. Ze spelen uren in de natuur en gaan veel wandelen met de vader van Pietro. Een goede verstandshouding heeft hij niet met zijn vader. Hij vertrekt daarom naar Turijn. Met de liefde wil het niet lukken en zo reist hij steeds verder de wereld door. Bruno blijft op zijn eigen alm.
Pietro heeft het contact met zijn vader verbroken en houd schriftelijk contact met zijn moeder.
Pietro denkt veel na tijdens het reizen en ook over zijn contact met zijn vader. Voor hij ook maar iets goed kan maken krijgt hij bericht dat zijn vader is overleden en hem een stuk grond met een hut in Grana heeft achtergelaten.
Pietro besluit de paden te bewandelen die zijn vader ook bewandeld heeft en komt zo weer terug bij zijn vriend Bruno. Samen knappen ze de hut op
‘We gaan pas weer naar beneden als we ergens komen waar we niet verder omhoog kunnen'
Een boek dat gaat over familiebanden, vriendschap en het op zoek naar jezelf. Het zet je af en toe aan het nadenken.
Ik geef het 4 sterren
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van IngeBrun
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
