Eerste en laatste

Dit was mijn eerste boek van Karin Slaughter ooit.
Het verhaal en de personages bleven verrassend oppervlakkig. Voor mij was het goedkope sensatie waarbij ik de indruk kreeg dat de schrijfster vernieuwend wilde choqueren. Na een verkrachting het slachtoffer nog eens vastpinnen aan de parketvloer, tja, waarom niet?
Had spijt dat ik me er had doorgeworsteld en tijd ingestoken.
Het is meteen ook mijn laatste boek ooit van die schrijfster.