Alles is raak.

In een lange slapeloze nacht overdenkt de zeventienjarige filmfanaat Elias de gebeurtenissen die hem in de situatie hebben gebracht waarin hij zich nu bevindt.
Hij vertelt over de zomer, ongeveer driekwart jaar geleden. Over vriendin Polly, die als een engel uit de lucht kwam vallen. Over zijn zusje Evi en over de demonen in zijn hoofd.

Ik was nog maar net begonnen in het boek en het voelde al alsof Elias echt aan mij zijn verhaal vertelde. Het was alsof ik in een koude nacht tegenover hem in de vensterbank zat en luisterde naar zijn verhaal. Van begin af aan is duidelijk dat het gezin in een benarde situatie terecht is gekomen en al veel heeft moeten doorstaan. Hij overdenkt de situatie en haalt hierbij verschillende films aan die hij vergelijkt met bepaalde gebeurtenissen. Voor mij als niet-filmfanaat niet heel herkenbaar, maar niet storend.

Reps snijdt herkenbare en zware onderwerpen aan zonder heel erg zwaar over te komen. Dit komt ongetwijfeld door de fijne en beeldende schrijfstijl die hij hanteert. Daarbij zijn personages tot in de puntjes uitgewerkt.
Mede door de fijne schrijfstijl spreekt Reps jongeren aan, maar zeker ook door de originele insteek. Het voelt alsof dit boek in één keer geschreven is, maar na het lezen van dit boek bleef ik erover nadenken en besefte ik mij pas hoe ingenieus Reps te werk is gegaan. De openingsscène legt de lat voor de rest van het verhaal hoog, maar doordat je wordt meegesleept in het verhaal denk je amper na over het vervolg.

Dit krachtige verhaal zet je voortdurend op het verkeerde been, toewerkend naar een ontknoping. Je voelt een bepaalde spanning, maar als je al nadenkt over het naderende einde, valt er amper te raden waar naartoe gewerkt wordt. Ik pikte wel signalen op die belangrijk waren, maar door alles wat Elias vertelde, vergat ik dat compleet. Tot het moment daar was en het als een bom insloeg.
Een einde wat je met ongeloof leest. En nog een keer om het zeker te weten. En dan nog een keer om te kijken of je het wel echt goed las.

Een einde waardoor ik even van slag was en even moest oriënteren waar ik ook alweer was. Dat bleek gewoon in de mensenmenigte op een zeer koud station te zijn. Het bewijs dat het verhaal mij echt meenam, de wereld van Elias in.

Eindconclusie: een zeer terechte winnaar van het Beste boek voor jongeren.