Schitterend boek met boodschap

Ook Star heeft na de dood van haar vader de opdracht gekregen om op zoek te gaan naar haar afkomst. Ze staat op een keerpunt in haar leven, maar er is één ding dat haar tegenhoudt: haar zus CeCe. Met lichte tegenzin vertrekt ze naar Londen, maar eenmaal daar gaat een wereld voor haar open. Star ontdekt het bestaan van een onafhankelijke, geëmancipeerde vrouw die honderd jaar geleden leefde: Flora MacNichol. Zij maakt na haar jeugd op het platteland, kennis met het bruisende Londen en nieuwe idealen en tradities. Ze vond de ruimte om haar identiteit vorm te geven. De vraag is of Star eenzelfde transformatie zal doormaken en uit de schaduw van haar zus durft te stappen.

Het verhaal begint, net als de vorige twee boeken, hetzelfde: we volgen de betreffende zus, in dit geval Star, na het overlijden van Pa Salt. Je leest en voelt haar worsteling om haar verleden wel of niet uit te zoeken en uiteraard begint ze de zoektocht (waar zou het boek anders over gaan haha). Ook in dit deel zijn historische feiten perfect verweven in een fictief verhaal waardoor het levensecht over komt. Verhaallijnen die kloppen en bij elkaar passen, mede door de goed uitgewerkte en fijne personages.

Naar mijn idee is dit een prachtig verhaal met een mooie boodschap die voor iedereen geldt: zijn wie je bent. We kunnen als vrouw feminist zijn, ambities hebben en deze nastreven, omdat de maatschappij dat graag ziet bij vrouwen. Maar wat is er mis met een vrouw die het fijn vindt om een huishouden draaiende te houden, te zorgen voor anderen, te koken en in de tuin te werken. Niets, zolang we zelf maar gelukkig zijn. Het duurt voor sommige mensen alleen wat langer om daar achter te komen. Dat verwoordt Pa Salt mooi in een herinnering van Star: “Wij mensen zijn natuurlijk ook net zaadjes. Met zon en regen en… liefde hebben we alles wat we nodig hebben. Alles van blijvende waarde heeft tijd nodig om te rijpen. En als het eenmaal tot bloei is gekomen, zul je blij zijn dat je hebt volgehouden.”

Af en toe is het verhaal een beetje voorspelbaar, maar eerlijk gezegd maakt dat niets uit. Er is iets aan deze boeken waardoor je alleen maar door en meer wilt. Misschien de schrijfstijl? De formule? De drang om te weten of iets op een goede, gelukkige of mooie manier afloopt? Het fijne gevoel wat we krijgen na afloop van een verhaal? Ik weet het nog niet helemaal, maar ik weet wel dat deel vier en vijf geduldig op mij liggen te wachten en dat ik deze eerst ga lezen voor ik een antwoord op deze vraag heb. Heerlijk.