Het boek leest in het begin als een roman. Daar had ik helemaal geen moeite mee omdat ik zo Nadine leerde kennen en hoe zij en haar dochter in het leven staan. Het boek is heel toegankelijk geschreven en daardoor moeilijk weg te leggen. Het moment dat de spanning hoger wordt, is het moment waarop het boek je echt meeneemt en opslurpt. Simone heeft de kracht om de snelheid in het verhaal te houden en toch ook uit te weiden over triviale zaken (wat overigens een tikje vervelend werd bij de ontknoping, maar dat komt denk ik meer door mijn eigen nieuwsgierigheid en ongeduldigheid).
Het feit dat je meekijkt in het hoofd van de moordenaar geeft een extra dimensie. Juist daardoor ben ik meerdere keren op het verkeerde been gezet en kan je niet meer stoppen met lezen.
Het is echt een aanrader voor de echte boekenwurm maar ook voor mensen die niet zo vaak lezen. Haar manier van schrijven is zo toegankelijk en vlot zonder saai of simpel te zijn dat iedereen van Herfstlied kan genieten.
Ik vind een boek echt goed geslaagd wanneer ik na afloop het gevoel heb dat ik een paar nieuwe mensen heb leren kennen. Voor mij is Nadine echt gaan leven, het zou zo een vriendin van mij kunnen zijn. Door die geloofwaardigheid is het een echte pageturner geworden.
Wie het niet heeft gelezen, heeft echt iets gemist!