Ik begin de hype te snappen

Het debuut van Robert Bryndza, ‘Het meisje in het ijs’, is met veel lof ontvangen. Er werd zelfs gezegd dat Bryndza zich ontpopt tot een ware Arlidge-concurrent. Op dat moment vond ik de hype rondom ‘Meisje in het ijs’ een beetje té. Desondanks keek ik uit naar het tweede deel van de Erika Foster-serie.

In ‘De stalker in de nacht’ maakt Erika jacht op de Night Stalker. Deze zeer berekende dader kenmerkt zijn daden door alleenstaande mannen vast te binden op bed en vervolgens te laten stikken door middel van een zak over het hoofd. Aan Erika de taak om te onderzoeken wat de slachtoffers aan elkaar en aan hun moordenaar linkt, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Al helemaal als blijkt dat de moordenaar zijn slachtoffers van tevoren stalkt en de moorden zich blijven opstapelen…

‘De stalker in de nacht’ is een zeer spannende opvolger van ‘Het meisje in het ijs’. Het boek wordt afgewisseld tussen de gedachtegang van Erika en van de moordenaar zelf, net zoals in het eerste deel. De hoofdstukken volgen elkaar snel op, waardoor je vlot door het boek heen leest. Ondanks dat het boek niet het meest originele plot heeft, weet Bryndza het zo neer te zetten dat je toch verder wilt lezen. Waar Bryndza naar mijn idee bij ‘Het meisje in het ijs’ nogal zoekende was, lijkt hij nu meer zijn plek te hebben gevonden. Ik ben dan ook zeer benieuwd naar het derde deel van de Erika Foster- serie, ‘Donker water’.