Groots en meeslepend is even wennen

Na 'Pogingen iets van het leven te maken. Het geheime dagboek van Hendrik Groen' en 'Zolang er leven is' zaten we allen in spanning te wachten op de roman die Hendrik Groen (pseudoniem van Peter de Smet) zou gaan schrijven. Deze maand was het dan eindelijk zover. Je kon de boekhandels niet voorbij lopen zonder de groene versieringen die bij het nieuwe boek horen te zien. De omslag van het boek is weer simpel, maar prachtig en doet denken aan de dagboeken. Goed begin.

'Leven en laten leven' gaat over Arthur Ophof die langzamerhand genoeg begint te krijgen van zijn saaie, burgerlijke leven. Hij staat dagelijks in de file op weg naar zijn baan bij een bedrijf dat in wc-artikelen handelt en komt ‘s avonds thuis bij zijn vrouw waarbij de avond bestaat uit zwijgend televisie kijken. De enige hoogtepunten in zijn leven, zijn de vrijdagmiddagen met zijn vrienden Joost, Wouter en Stijn. Om zijn lichtelijk ellendige leven compleet te maken, besluit zijn baas hem te ontslaan. Waar hij normaal gesproken zou besluiten om alleen maar te gaan bankhangen, hakt hij nu de knoop door om het roer volledig om te gooien en groots en meeslepend te gaan leven. Samen met zijn vrienden bedenkt hij een plan om zijn huidige leven achter zich te laten en opnieuw te beginnen in Italië.

Net zoals de vorige boeken, leest ook dit boek lekker vlot. Dit mede door de luchtige manier van schrijven en de korte hoofdstukken die elkaar snel opvolgen. Nog steeds worden de alledaagse dingen bijzonder grappig beschreven en deze humor zorgt ervoor dat het boek vertrouwd voelt. Toch is het even wennen.

Waar de dagboeken meer de diepte in gingen, blijft dit verhaal grotendeels op de oppervlakte hangen. Bij de dagboeken was er een verbinding tussen de schrijver en de lezers en deze verbinding mist. Er is weinig emotie, het boek probeert vooral het luchtige en het humoristische op de voorgrond te zetten. Dat is prima, het maakt dat het boek leuk is om tussendoor te lezen. Voor de fans van Hendrik Groen zal het boek wellicht niet gelijk een schot in de roos zijn, desondanks is het geen vervelend boek om te lezen.