Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Hope forever

Isolde 07 juni 2019 Auteur
‘Licht, camera, liefde’ is het eerste deel van een nieuwe serie van Holly Smale, de schrijfster van de serie ‘Geek girl’. Die serie heb ik nog niet helemaal uit, maar ik heb Harriet wel in mijn hart gesloten. En eigenlijk hoop ik dat deze nieuwe serie over de Valentines net zo grappig en hartverwarmend is.

Hoofdpersoon is Hope Valentine. Ze is 15, nee sorry bijna 16, en heeft twee oudere zussen en een broer, Faith, Mercy en Max. Hun ouders zijn grote bekenden in de filmwereld, moeder Juliette is actrice en vader Michael Rivers is regisseur. En ook de oma van Hope en diens moeder waren beroemde actrices en hebben hun eigen ster op Hollywood Boulevard. Het gezin is veelvuldig onderwerp van de gossiprubrieken en de drie oudste kinderen hebben hun eerste schreden op het acteerpad gezet. Alleen Hope nog niet, zij is nog geen 16 en wordt angstvallig uit de spotlights gehouden. En laat dat nu net zijn waar zij denkt zich het liefst te bevinden.

Hope is een lief, naïef en kwetsbaar meisje. Ze is nooit naar school geweest, de kinderen Valentine hebben een privéleraar, en ze verhaspelt moeilijke woorden. Van ‘geëxcommuniceerd’ maakt ze bijvoorbeeld ‘geëxecuteerd’, ‘psychologisch’ wordt ‘pseudologisch’ en, de allermooiste, een ‘liedsjoemel’ is een ‘lits jumeaux’. Holly Smale schetst Hope op een liefdevolle wijze en de onhandigheid en naïviteit van Hope worden nergens ongemakkelijk of belachelijk.

Hope bereidt zich mentaal voor op haar debuut als actrice als ze 16 is. Ze bekijkt het leven dat ze leidt vanaf een afstandje, alsof ze in een filmscript zit. ‘Ik ben vanochtend een wereldberoemde filmster vlak voor de Oscaruitreikingen; dit huis is mijn geobsedeerde fan en ik ga het letterlijk álles laten doen.’ Dat levert grappige scènes op, en mooie uitspraken. ‘En opgetogen over het verloop van deze ochtend huppel ik naar de auto, met de blauwe jurk die ik niet aan heb fladderend om mijn benen.’

Als Hope dan toch nog moet wachten tot ze 16 is, dan stort ze zich maar volop in de liefde. En dan wordt heel duidelijk dat ze nog zo jong is en de situatie keer op keer verkeerd inschat. Dat doet ze overigens ook als het over de relatie van haar ouders gaat. Het levert haar wel een mooie trip naar Hollywood op, waar haar vader aan het filmen is en waar ze een aantal belangrijke ontdekkingen over zichzelf en haar leven doet. ‘We zien mensen pas echt als hun verhaal en ons verhaal elkaar kruisen.’

In ‘Licht, camera, liefde’ staat de ontwikkeling van een jong tienermeisje centraal. Ze wordt ouder en komt er achter dat niet altijd alles is zoals het lijkt. Dat geldt voor de relatie van haar ouders, dat geldt voor Jamie, de jongen waar ze verliefd op wordt, en dat geldt voor het leven als beroemde filmster. Andere belangrijke thema’s zijn liefde en vriendschap, vertrouwen en onschuld.
‘Licht, camera, liefde’ is een zeer geslaagd eerste deel van een nieuwe serie en zal bij heel veel meisjes van 13 tot 15 jaar goed in de smaak vallen. Het is vlot en enthousiast geschreven, leest prettig en snel en behandelt onderwerpen die passen bij de belevings- en droomwereld van jonge meiden. Los daarvan is de cover fris en vrolijk en zal het in de boekhandel goed opvallen. Erg sympathiek is dat Smale van het gezin een divers gezin heeft gemaakt, met vader Michael die van afro-amerikaanse afkomst is. Smale heeft veel humor in haar boek verwerkt, herkenbaar voor wie ook ‘Geek girl’ heeft gelezen. ‘Diep binnen in mij zit altijd hoop, het is de kern van wie ik ben, zoals de pit van een kers of een avocado.’
De grote vraag waar we mee achterblijven is: wanneer komt het volgende deel uit en gaat dat ook over Hope, of juist over één van haar zussen of broer …?

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Isolde