Uniek en mooi verhaal

Schaduw van de Tijd is in 2014 al eerder uitgekomen bij een andere uitgeverij, maar nu auteur Jen Minkman de rechten zelf weer in handen heeft, besloot ze het opnieuw uit te geven onder de vleugels van haar eigen uitgeverij Dutch Venture Publishing. Hiermee is er (gelukkig!) opnieuw een kans gecreëerd voor haar boek, dat echt weer een topper van eigen bodem is, en meer dan de moeite waard is om te lezen!

Al vanaf de eerste pagina wordt je het leven van hoofdpersonage Hannah ingetrokken. Haar broer voelt als haast als je eigen broer, en ook Hannah lijkt op iemand uit je alledaagse leven. Wanneer zij in aanraking komt met Josh, komt er misschien een lichtelijk deja-vu momentje in je op - New Moon van Stephenie Meyer kan door je heen stromen, deze wordt ook genoemd in het dankwoord -, maar verder dan dat gaat de vergelijking met de Twilightreeks echter niet, integendeel! Het verhaal heeft zoveel meer in zich. Spiritualiteit, een tussenwereld, geloof en rituelen houden nauw verband met elkaar, wat mij geheel niet heeft gestoord. De personages leren stuk voor stuk dat ze open gaan staan voor elkaar, en dat hun vriendschap en gevoelens verder gaan dan ze ooit voor mogelijk hadden gehouden. De relaties tussen broer en zus en tussen de twee verliefde vrienden worden hechter dan ooit, en ze vechten voor wat het leven waard is, en vooral voor elkaar. De dromen die haar leven beginnen te beïnvloeden voelen duister, ietwat creepy, en willen graag onder de huid van de lezer gaan zitten, waardoor je echt de huiveringen die Hannah doorstaat, zelf ook haast meemaakt; ik kreeg er een heel beklemmend gevoel bij. Hoezo, je zit echt in het verhaal tijdens het lezen? :D

‘Hee, er zit een naamgenootje van mij in, wat tof!’ Haha, ja, dat was echt een van de eerste dingen die mij opvielen tijdens het lezen; ik vind mijn naam niet vaak terug in boeken (of het is op een andere manier geschreven), maar Ivy komt er wel degelijk bij in de buurt. Dat het ook een leuk bijpersonage betreft, maakt het meer dan goed! De bijpersonages zijn trouwens stuk voor stuk karakters die het verhaal compleet maken, en voelen echt als een echte vriendengroep waar je zelf ook deel van uit kunt maken. Het voelde als een soort thuiskomen, en dat las heel fijn!
Daarnaast vond ik het boek enorm mooi vormgegeven. Op de voorkant zie je een meisje met een dromenvanger en vlinders, stuk voor stuk elementen die rode draden vormen tijdens de ontdekkingstocht van Hannah en haar vrienden. De vlinders, die een belangrijkere betekenis blijken te hebben dan je in eerste instantie zou denken, komen veelvuldig voor in het boek. Het verhaal wordt her en der onderbroken door kleine gedrukte vlinders, die je het verhaal door leiden met hun vleugels, tijdens de vlucht van hun leven.

Jen Minkman heeft een uniek verhaal geschreven over aspecten uit de Amerikaanse geschiedenis, verschillende culturen, het openstaan hiervoor, en het openstaan voor de gebruiken en rituelen die hierbij kunnen komen kijken. Zij heeft zich goed verdiept in deze fascinerende werelden, en schrijft er levendig en vlot over, zodat de informatie duidelijk op de lezer overkomt. Het voelde voor mij alsof ik mij echt in de omgeving bevond waar het verhaal zich afspeelt! De personages zijn stuk voor stuk goed uitgewerkt, ze voelen zo echt, zo menselijk, dat je soms je hand het boek in zou willen laten glijden om te zien of je ze aan kunt raken; alles beleef je met je (fictieve) zintuigen mee. Stiekem hoop ik dat er misschien ooit nog eens een verhaal uit de pen van Jen vloeit, waarin we enkele personages opnieuw mogen ontmoeten, tot die tijd zal ik dit boek graag nog een keer (of vaker) herlezen!